🔹پس از سفر احمدشاه قاجار به اروپا که در اوج ضعف قرار داشت و از نگاه انگلیس نماینده با کفایتی برای تامین منافع استعماری نبود، تصمیم به قدرتیابی فردی مستبد گرفته شد تا با سرکوب نیروهای اجتماعی معارض مشکل فوق را برطرف کند.
🔹 بهترین راه برای جلب نظر مردم و نمایندگان تظاهر به آزادیخواهی و عنوان «جمهوری» بود. رضاخان با جمهوری خود قصد داشت عملا با تجمیع اختیارات نخستوزیری و ریاست جمهوری در خویش، بهصورت نرم، طومار مشروطه را پیچیده و خود را رییس جمهور مستبد و مادام العمر سازد؛ ترفندی که از همتای ترک خویش، آتاتورک آموخته بود.
🔹شهید مدرس، نماینده آزادی خواه مردم در مجلس شورا اما، با تیزبینی تمام قد در برابر جو ایجاد شده در مجلس به نفع توطئه رضاخان ایستاد. در مجلس بین آیتالله مدرس، رهبر جبهه اقلیت، و سیدمحمد تدین سردسته جناح اکثریت مجلس درگیری لفظی رخ داد و در نتیجه اعضای تشکیلات خود را به ترک مجلس دعوت کرد.
⭕️ در هنگام آبستراکسیون نمایندگان و در مسیر خروج التهاب بالا گرفت و احیاءالسلطنه بهرامی نماینده شیراز و از حامیان رضاخان سیلی محکمی به گونه مدرس زد و عمامه آن بزرگوار نقش زمین شد.
🔹سید محی الدین مزارعی نماینده دیگر شیراز با سیلی محکمتری اهانت بهرامی را بیپاسخ نگذاشت اما صدای سیلی بر گونه آیتالله مظلوم بسان آب سردی بر اکثریت موافق رضاخان بود و به یکباره فضای مجلس به نفع شهید مدرس و علیه جمهوری کذایی دیکتاتور جدید شد.
🔹 پیچیدن خبر سیلی چون سِیلی خروشان تمام کشور را به قیام واداشت و ملت یک صدا و خشمگینانه علیه رضا خان و توطئه او به تظاهرات پرداختند.
🔹مردم در مقابل مجلس با شعار "زنده باد مدرس مرده باد جمهوری" به مخالفت با حرکت سردار سپه پرداختند. لحظه به لحظه بر تعداد قوای بی رحم قزاق افزوده شد. بعد از لحظاتی رضاخان در محل حاضر شد و با عصای خود به سخنران حمله کرد و مردم خشمگین تکه آجری به سوی او پرت کردند و سپس قزاقهای رضاخان به ناگاه به مردم حمله ور شدند.
🔹موتمن الملک، رئیس مجلس تاب این صحنه را نیاورد و با ناراحتی به سوی رضاخان که وارد صحن مجلس شده بود رفت و درحالی که از خشم میلرزید رو به منشی مجلس فریاد زد: سید محمود زنگ مجلس را بزن تا تکلیف این مرد را روشن کنم. با این حرکت رضا خان دچار هراس شد با فضاحت و خواری از موتمن الملک پوزش خواست و نزد مردم انصرافش را از توطئه خویش اعلام کرد.
منبع
1⃣ پیامدهای سیلی زدن به مدرس، وبگاه موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، به نقل از علی مدرسی، «مدرس و بحرانهای سیاسی مجلس دوم»، فصلنامه مجلس و پژوهش، ش 12، ص 226 و حمیدرضا ملکمحمدی، مدرس و سیاستگذاری عمومی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج 2، 1383، صص 55-21
2⃣ حجتالاسلام حسینیان، روح الله، چهارده قرن تلاش شیعه برای ماندن و توسعه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص 385-386
#تاریخ /
#سیاست /
#روحانیت
📣تشکل حوزوی سُعداء قم
🔰
https://eitaa.com/joinchat/603652132Ce46bba8e6a