میدانم که کار برای نوجوانان امروز، از نان شب هم برای انقلابی ها و مذهبی ها واجب تر است. جهانی در حال آغاز است که اگر بی دقتی کنیم و نوجوانان ما، وارث ما نباشند، هم دین و هم ایرانیتمان تا قرنها دوباره به محاق می رود. به برگزار کنندگان این برنامه بسیار ارادت دارم و به اخلاص آنها شکی ندارم، اما برادرانه نکته ای را برای کمک به بهتر شدن کار و جلوگیری از یک انحرافی که چندانم کسی امروز به آن توجه ندارد، عرض می کنم. ما خیلی از اوقات کارهایی انجام می دهیم برای اینکه زیر بیرق انقلاب و دین را شلوغ کنیم. در این کار پر زحمت مراقب امضای مذهب و انقلاب باشید. این امضا باید تمایز خودش را با رقبایش حفظ کند. فکر کنید اگر این تمایز حفظ نشود، حتی اگر اینجا شلوغ هم بشود، گویی یک جایی از همین دنیایی که بر علیهش قیام کرده ایم شلوغ شده! اگر باشیم، اما جزئی از دنیای رقبای دین و انقلاب باشیم، سود است یا ضرر؟ برادرانه و سربسته عرض می کنم، حسین آقای طاهری مردی جوان است و اینجا جشن دختران نوجوان در یک سالن مستطیل شکل با حداقل 12 تا 15 هزار دختر نوجوان پرشور. اگر این مداح جوان سنگین بخواند که پس چرا پیرمردها را دعوت نکردید و اگر چنان بخواند که همراهی دختران ما را به همراه داشته باشد که آن هم از جنس امضای ما نخواهد بود! مذهبی های همه شهرهای دیگر، به کارهای ما قمی ها به عنوان امضای انقلاب و دین نگاه می کنند و نوآوری های ما نوآوری دینی تلقی می شود! اما لذت جشن با این ترکیب، خلاقیت نیست، با بیل دیگران باغ خود را شخم زدن است! خدا خودش کمک کار این خواهران دلسوز برگزار کننده این جشن باشد. 🆔 @social_theory