را خواندم و بشدت با آن همراهم. فقط چند نکته/پیشنهاد در واکنش : 🔹متن آنجا که به حوزه استقلال و عزت ملی مربوط میشود، هم بسط موضعی خوبی دارد و هم ذکر مثال و اشاره به موفقیت ها و دستاوردها و آنجا که به حوزه آزادی و عدالت و کارآمدی مربوط میشود شکل انتزاعی و مفهومی به خود میگیرد و این حکایت از این دارد که در گام دوم باید در عین حفظ و بسط داشته ها در حوزه استقلال، تمرکز را برآزادی، عدالت و کارآمدی بگذاریم. من را گام عدالت/آزادی/کارآمدی میفهمم. 🔹متن تقریبا عاری از مباحث فقهی/کلامی است و درسیاق دولت مدرن نگاشته شده است و این یعنی اقتضايات دولت مدرن را باید جدی گرفت. 🔹متن به اهمیت "انعطاف و [آمادگی برای] تصحیح خطاهای خویش" اشاره میکند اما کلید مشخصی برای کشف و یا آسیب شناسی خطاها در اختیار ما نمیگذارد. ما باید بیشتر حرف بزنیم که دقیقا کجاها اشتباه کردیم و چرا اشتباه کردیم و فرایند جبران اشتباه ها کدامند. 🔹متن بر این موضع است که "حکومتها نمی توانند [اخلاق و معنویت] را با قدرت قاهره ایجاد کنند" بلکه میتوانند با شکل گیری شاخص های مطلوب اخلاق و معنویت “همراهی” کنند. این گزاره در عین سادگی نقدی است جدی به فهم کلاسیک از مفهوم حکومت دینی که در دهه پنجاه شکل گرفته است. عبور از قدرت قاهره برای بسط اخلاق و معنویت و ایجاد و تعریف کارکردی به نام “همراهی” برای استیت یک شیف پارادایمی رادیکال در حوزه نظریه پردازی رابطه دین و سیاست محسوب میشود. نظریه پردازان این شیفت را جدی بگیرند. 🔹متن از "کارکرد عدالت در کشور" ابراز 3"نارضایتی" میکند و عملکرد اقتصاد را "ضعیف" توصیف میکند و از "مردمی شدن اقتصاد و تصدی نکردن دولت" حمایت میکند و در عین حال از اهمیت "گوش سپردن به تجربه دیگران" صحبت به میان می آورد، اما شأن معناداری برای حوزه دانش قائل نمیشود. متن هرجا که به مقوله علم و دانش و پژوهش اشاره ای میکند، به حوزه سخت افرازی یعنی فناوری، تکنولوژی و علوم مهندسی اشاره میکند و از علوم انسانی برای حل مشکلات دعوت جدی به عمل نمی آورد. 🔹برای حل مشکلات در حوزه عدالت و آزادی و بالابردن سطح کارآمدی و ساخت اقتصادی قوی ما و ساخت استیتی "همراه" با اخلاق و‌معنویت ما نیازمند گفتگوی انتقادی جدی از منظر داشته های خودی با علمای علوم انسانی جدید هستیم و شاید بتوان این ادعا را کرد که همه چالش های ما در گام اول نتیجه ترجیح علوم فناورانه بر علوم انسانی بوده است. پیشنهاد میکنم در گام دوم به سمت علوم انسانی برویم. 👈خواندن و بحث درباره این نامه برای درک تجربه حکمرانی ما به شدت توصیه میشود. ♦️متن از "میلاد دخانچی"