، پدیده ای به کلی درونی است، به این معنا نیست که شما نمی توانید اقدامی عملی انجام دهید و شرایط را عوض کنید. بلکه فقط آن جزء کوچک از زمان را که لحظه‌ی حال است، می پذیرید. به عنوان مثال: اگر در جایی پای شما در گِل فرو برود، نمیگویید: "بسیار خوب من میپذیرم که در گِل گرفتار بمانم" نباید شرایطِ زندگی را که نامطلوب و ناخوشایند است بپذیرید. لزومی هم ندارد که خود را فریب دهید و بگویید: " گرفتار شدن در گِل هیچ اشکالی ندارد. " خیر، به خوبی متوجه هستید که میخواهید خود را از گِل بیرون بکشید، سپس بر لحظه موجود، تمرکز میکنید بدون اینکه به هیچ وجه ذهن خود را گرفتار شرایط ناخوشایند کنید آن لحظه را زندگی میکنید. @sokhan_iw