دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان! «خدایا روزه ام را در این ماه، بر پایه آنچه تو و پیامبر آن را می پسندد مورد سپاس و پذیرش قرار ده، در حالیکه فروعش بر اصولش استوار باشد، به حق سرور مان حضرت محمد (ص) و اهلبیت پاکش، و سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است!. در دعای امروز آنچه به عنوان خواسته نهایی بندگان خداست در قالب دو درخواست بسیار مهم مطرح می شود. 🌹۱. اولین درخواست اساسی در خواست مقبولیت و طلب قبولی و پذیرش یک ماه عبادت و بندگی از جانب خداوند متعال است، زیرا اگر شخصی تمام عمرش را به عبادت و بندگی سر نماید اما به دلایلی مورد قبول و پذیرش قرار نگیرد نتیجه همه آن تلاش ها بی اثر و پوچ خواهد بود،‌ زمانی عبادت و بندگی اثر و ارزش دارد که مقبول و مورد پذیرش حق تعالی واقع گردد در حقیقت ارزش هر طاعت به مقبولیت آن است، تا نماز ما قبول نشود ارتقا نمی‌یابد و سبب اثر مورد نظر هم نمی شود و بالا هم نمی‌رود و نیز تا روزه ما پذیرفته نشود اثرگذار نیست و ارجی و اوجی هم ندارد. و قبولی اعمال عبادی ما به نیت خالص و اخلاص کامل و تقید و عبودیت در برابر خدا وابسته است. در روز پایانی ماه از خداوند منان می خواهیم که اعمال ناقص و نا چیز ما را قبول کند و بعد از اینکه سی روز تمام روزه گرفتیم و نمازهای مان را به پا داشتیم و به عبادت بندگی او مشغول بودیم، امروز از او می‌خواهیم روزه‌ مان را به حق محمد(ص) و خاندان مطهرش و پاکش مقرون به شکر و قبول قرار دهد! بگونه ای که مورد پسند حق تعالی و رسولش(ص) باشد و خداوند متعال و پیامبر(ص) از آن راضی باشند. ، خداوند متعال روزه‌ای را ارزش می‌نهد و می‌پذیرد که آمیزه‌ای از پرهیز و ایمان باشد. تا مورد شکر و سپاس الهی و پیامبرش قرار گیرد. شکر و سپاس الهی نسبت به عبادت بنده، همان مهر قبول اوست. و خداوند آن هنگام طاعت بنده را قبول می‌کند که «خداپسند» باشد و مطابق الگوگیری از سنت‌های پیامبر(ص) او باشد. طاعت و عبادتی که آلوده به گناه باشد ارزشی ندارد و مورد شکر و قبول خداوند متعال نبوده و سبب تقرب بنده هم نخواهد شد، دهانی که به روزه بسته شده اما به دروغ گفتن فحاشی کردن، غیبت و تهمت همواره گشوده است، مهر روزه را هم شکسته و قبول هم نخواهد بود. از خدا می‌طلبیم دل و زبانمان را از گناه دور بدارد و روزه ما را مقبول و مورد رضایت خود، پیامبر و اهل‌ بیتش قرار دهد. و مهر «شکر» و «قبول» آن‌ها را بر آن ثبت کند. 🌹۲. خواسته دوم این است که خداوند منان از ما راضی باشد و اگر چنین شد آن وقت است که بندگی و طاعات ما هم قبول می گردد. اما اینکه راه کسب رضایت خداوند متعال چیست و چه طور می شود خداوند را از خود راضی نمایم؟! پاسخ به سوال بالا باید گفت: رضایت و خشنودی خدا امری نسبی است، به این معنا که خداوند مجموعه قوانینی را برای تکامل و پیشرفت بشریت و سعادت و خوشبختی آنان فرستاده است، آن قوانین تشریعی که به صورت وحی و کتاب آسمانی و تفسیر و تفصیل آن توسط اولیای الهی و معصومین علیهم‌ السلام در اختیار انسان قرار گرفته، مجموعه‌ای از بایدها و نبایدها را تشکیل می‌دهد، انسان کامل کسی است که با اطاعت کلیه قوانین الهی، رضایت و خشنودی خدا را کسب کرده باشد. از سویی می‌دانیم همه انسان‌ها از لحاظ معرفت و شناخت، ایمان و معنویت، اطاعت و تسلیم‌ پذیری عملی در برابر فرمان های الهی یکسان نیستند. خداوند از چهارده معصوم (ع) راضی و خشنود است، چنان که از سلمان و ابوذر و مقداد نیز راضی و خشنود است. اما میزان و نسبت رضایت مندی خداوند منان به میزان عمل آنان از لحاظ کمیت و کیفیت و اخلاص و معرفت آنان در عمل بستگی دارد. در نتیجه: رضوان و رضایت خدا شامل کسانی می‌گردد که: ۱. ایمان به خدا و قیامت داشته باشند. ۲. خانه و وطن خویش را برای حفظ دینشان رها کنند و هجرت نمایند. ۳. با مال جان خویش در راه خدا جهاد نمایند. ۴. پیوسته پیرو ولایت و رهبری باشند. ۵. رضایت خدا را همیشه در نظر داشته باشد و آن را با صدق و راستی محقق سازد. قرآن در مورد حضرت اسماعیل (ع) می‌فرماید: اسماعیل همواره مورد رضایت و خشنودی پروردگارش بود، چه این که او خوش قول و صادق الوعد بوده و پیوسته خانواده‌اش را به نماز و زکات توصیه می‌نمود. در سوره توبه هم می‌فرماید: رضایت و خشنودی خدا شامل حال مردان و زنان مؤمنی می‌گردد که: ۱. در برابر مسلمانان احساس مسئولیت می‌کنند و یار و یاور یکدیگرند و همدیگر را تایید و تقویت می‌کنند. ۲. پیوسته امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. ۳. در اقامه نماز و برافراشته شدن فرهنگ و محتوای آن تلاش می‌کنند. ۴. زکات مال خویش را می‌پردازند و از دستگیری فقرا و مستمندان غفلت ندارند. ۵. پیرو خدا و پیامبر هستند. 🌷🌷🌷♻ 📚:https://eitaa.com/maaref_Danishi_arzeshi 💯🪴گروه:http://eitaa.com/joinchat/1976172574C764de743b2 @sokhanangoharbar🥀 🙏 ما توشه ی علمی و معنوی برای شما!