⭐️آداب نماز-۵ 🔷نشاط و بهجت در نماز از دیگر آداب قلبی نماز که موجب نتایج نیکویی است، آنست که سالک به طور جدی عبادت را از روی نشاط و بهجت قلب و گشایش خاطر بجا آورد و از کسالت موقع عبادت ها دوری کند. باید وقتی را که برای عبادت انتخاب می‌کند، وقتی باشد که نفس اقبال و نشاط به عبادت داشته باشد و خستگی و سستی نداشته باشد. به همین ادب در کتاب کریم الهی اشاره شده، آن‌جا که در تکذیب کفار و منافقان می‌فرماید: ((وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ؛جز با [حال‌] كسالت نماز به جا نمى‌آورند، و جز با كراهت انفاق نمى‌كنند.)) و نیز در حدیثی از حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) است که این حدیث دستور جامعی است که فرموده‌اند: ((إذا نَشِطَتِ القُلوبُ فَأودِعْها(فَأودِعُوها) ، وإذا نَفرَت فَوَدِّعُوها؛ در هنگام نشاط قلوب به آن‌ها امانت بسپارید و در وقت گریز و کسالت آن‌ها را راحت بگذارید.)) 💥در این‌جا ادب دیگری بیان می‌شود که از مهم‌ترین مسائل در باب ریاضت است و آن عبارت است از مراعات و میانه‌روی در عبادت. بر سالک راه آخرت مراعات احوال اقبال و ادبار نفس لازم است. و ملاک در باب مراعات، آنست که انسان متوجه احوال نفس باشد و متناسب قوت و ضعف آن سلوک کند. چنانچه اگر نفس در عبادت‌ها و ریاضت‌ها قوی است و تاب مقاومت دارد، در عبادت کوشش کند و اگر غیر از آنست، به واجب ها و انجام آن‌ها بسنده کند و عبادت‌ها و مستحب های دیگر را تا وقتی که نشاط دوباره به وی دست دهد کنار گذارد. 📚امام خمینی، آداب نماز 📣کانال سخن عرفان 🆔 @sokhanerfan