💠 بر ما اهل بیت واجب است بر جنازه های شما حاضر شویم ...
🔹گروهى از شيعيان نيشابور اجتماع كردند و محمّد بن على نيشابورى را انتخاب نمودند كه به مدينه برود.
🔹سى هزار دينار و پنجاه هزار درهم و مقدارى پارچه در اختيار او گذاشتند.
🔹شطيطه، پیرزن نيشابورى، يك درهم با تكه پارچهاى ابريشمى كه خودش رشته و بافته بود و چهار درهم ارزش داشت آورد و گفت: خدا از حق شرم ندارد (إنّ اللَّه لا يستحيى من الحق).
🔹درهم او را كج كردم و در کیسه ای قرار دادم ...
🔹در مدینه به خانه موسى بن جعفر رفتم.
🔹چشم امام كه به من افتاد، فرمود: چرا نااميد شدى و چرا پناه به يهود و نصارى بردى؟ بيا پيش من.
🔹من حجت و ولى خدايم ... من ديروز جواب تمام مسائلى را كه همراه آوردهاى دادهام.
🔹آن مسائل را با يك درهم شطيطه كه وزن آن يك درهم و دو دانگ است - كه تو گذاشتى در كيسهاى كه چهار صد درهم دارد – بياور.
🔹ضمنا پارچه ابريشمى شطيطه را كه در بسته بندى آن دو برادر بلخى گذاشته به من بده.
🔹محمّد بن على گفت: از گفتار امام عقل از سرم پريد.
🔹هر چه دستور داده بود آوردم و در مقابلش گذاشتم.
🔹يك درهم شطيطه و پارچه او را برداشت.
🔹به من فرمود: (ان اللَّه لا يستحيى من الحق) خدا از حق شرم ندارد.
🔹سلام مرا به شطيطه برسان و اين كيسه پول را به او بده - چهل درهم بود -.
🔹پارچهاى هم از كفن خود به او هديه ميكنم كه از پنبه دِه صيدا - قريه فاطمه زهرا عليها السّلام - است و به دست خواهرم حليمه، دختر حضرت صادق عليه السّلام، بافته شده.
🔹به او بگو پس از وارد شدن تو به نيشابور نوزده روز زنده است كه شانزده درهم را خرج ميكند و بقيه كه بيست و چهار درهم است نگه ميدارد براى مخارج ضرورى و كمك به مستمندان.
🔹خودم بر او نماز خواهم خواند.
🔹وقتى مرا ديدى پنهان كن، زيرا به صلاح تو است.
🔹بقيه پولها و اموالى كه آوردهاى به صاحبان آن برگردان ...
🔹وقتى به خراسان رسيد ديد آنهائى كه امام کاظم اموالشان را برگردانده همه فطحى مذهب شدهاند.
🔹فقط شطيطه پايدار مانده.
🔹سلام امام را رساند و پولها و پارچه كفن را داد.
🔹همان نوزده روز كه فرموده بود زنده ماند.
🔹وقتى شطيطه مُرد، امام عليه السّلام كه سوار شترى بود از راه رسيد.
🔹از كار تجهيز و نماز شطيطه كه فارغ شد سوار شتر شده راه بيابان را گرفت.
🔹به محمد بن على فرمود: به دوستان خود سلام مرا برسان و بگو بر من و ساير امامان در هر زمان لازم است كه بر جنازه شما حاضر شوند؛ در هر جا كه باشيد. از خدا بپرهيزيد و قدر خويش را بدانيد.
📚 بحارالانوار جلد 48 صفحه 73
eitaa.com/M_M_ABOlHASANI