در عالم رازی است که جز به بهای خون، فاش نمیشود...
سالها و دههها بود عادت کرده بودیم به رئیسجمهورهایی که شهید نمیشدند و حالا حق بدهید باور نکنیم رفتن رئیسجمهور را
رفتن وزیر خارجه را که عزت و آبرویمان را در فضای بینالملل خرید و حقیقتا هر مرگ دیگری در حقشان جفا بود.
حقشان شهادت بود
اما حق ما هم بود که چون قدرشان را ندانستیم ساعتها دنبالشان بگردیم و پیدایشان نکنیم و حالا برای همیشه از دسترسمان خارج شدند و این است عاقبت ملتهای غرغروی قدرنشناسی چون ما
حق ماست که برای گرانی مرغ غر زدیم اما برای عزت خارجیمان کف نزدیم و تشکر نکردیم
و جزای بدی حقمان شد
محروم شدیم
از خدمتگزاریِ سید محرومان، محروم شدیم
کاش بفهمیم