هدایت شده از باسواد رسانه‌ای
جشن‌های بی‌مصلحت 🔺این روزها مشهور به ایام کشته شدن خلیفه دوم است؛ شهرتی که البته معلوم نیست از نظر تاریخی هم اعتبار داشته باشد. 🔹 برخی شیعیان در این ایام مراسمی برگزار می‌کنند که نامش را عید الزهرا گذاشته‌اند. دور هم جمع می‌شوند و هر فحشی بلدند به خلیفه دوم می‌دهند. هر چه فحش آب‌دارتر، تبری بیشتر! این فحاشی‌ها البته مبنای نظری هم دارد: رُفِعَ القَلم! 🔹 این دوستان غافل‌اند از این که فیلم کارهایشان در مناطقی که شیعه در اقلیت است منتشر می‌شود و رنج و درد فراوانی به دیگر پیروان اهل بیت وارد می‌کند. شماری از گروهک‌های تروریستی فعال در ایران که در همین سال‌های اخیر جنایت می‌کردند کارهای خود را واکنشی غیورانه به توهین شیعیان به صحابه می‌دانستند و حتی از فیلم این توهین‌ها برای انگیزه‌بخشی به نیروهای تحت فرمان خود استفاده می‌کردند. 🔹حال پرسش این است: شیعیانی که چنین می‌کنند نمی‌دانند شریک خون‌های ریخته‌اند؟ نشنیده‌اند فرمایش امام باقر را؟ فرمود: «روز قیامت به دست کسی کاسه‌ای پر از خون می‌دهند و می‌گویند: این سهم تو از خون فلانی است و وقتی او متعجب می‌گوید کسی را نکشته‌ام، پاسخ می‌آید: چرا! سخنی را از کسی شنیدی و نقل کردی. نقلت دهان به دهان چرخید تا به دست فلان ظالم رسید و او هم آن شخص را کشت. پس به اندازه خودت سهیمی!» 🔹آیت الله بهجت هم در این زمینه جمله مشابهی دارد: «چه بسا ... این کارها موجب اذیت و آزار و یا قتل شیعیانی که در بلاد و کشورهای دیگر در اقلیت هستند، گردد. در این صورت اگر یک قطره خون از آنها ریخته شود ما مسبب آن و یا شریک جرم خواهیم بود.» اما افزون بر جنایت‌گستری، این مراسم‌های مذهبی‌نما دردسرهای دیگری هم دارد: 🔸1. در اختلاف بین دو گروه که یکی اقلیت مطلق و دیگری اکثریت مطلق است هیچ‌گاه اقلیت نباید بنزین بر آتش اختلاف بریزد که در نهایت دود این آتش به چشم خودش خواهد رفت. البته مراد، چشم بستن بر حقیقت و دفاع نکردن از عقاید مذهبی نیست که وظیفه متکلمان شیعی است. اما فاصله‌ای فراوان است میان دفاع عالمانه از کیان مذهب و ضربه جاهلانه به اساس مکتب! 🔸2. این رفتارهای تند و بی‌ادبانه‌ باعث می‌شود شیعه فقط به عنوان گروهی دشنام‌دهنده و بی‌اخلاق در جهان شناخته شود و سایر ابعاد بی‌نظیرش مانند معارف بلند توحیدی، حِکَمی و عرفانی پوشیده بماند. بنابراین، اندک شعله‌ احتمال حقانیت شیعه در دل‌های طالبان حق، خاموش خواهد شد. 🔸3. ما با بسیاری از برادران اهل سنت در کشورهای گوناگون اسلامی عقاید، منافع و اهداف مشترک داریم که می‌توانیم بر اساس آن، همکاری‌ کنیم، اما این رفتارها باعث دور شدن آنان از ما و نزدیک شدنشان به فرقه‌های خشن تکفیری می‌شود. به بیان روشن‌تر، تلاش برای سنی ماندن اهل سنت و وهابی نشدن‌شان، از مهم‌ترین کارهای ماست؛ البته اگر برادران تندمزاج‌مان بگذارند! ✍ علی بهاری 🔻 پی‌نوشت‌ها: (1) برخی تاریخ‌پژوهان این عقیده را نقد کرده‌اند. از جمله نگاه کنید به مقاله «نهم ربیع الاول» از سایت ویکی‌شیعه. (2) بعضی شیعیان تندرو معتقدند در ایام نهم ربیع، قلم محاسبه از شیعیان برداشته شده است و آنان می‌توانند هر کاری را بدون ترس از مواخذه انجام دهند! نگاه کنید به مقاله «حدیث رفع القلم» از سایت ویکی‌پرسش. (3) نگارنده در جلسه‌ای از یکی از اساتید به نامِ سلفی‌پژوهی و وهابیت‌شناسی این را شنید. آن استاد مستقیما از بازجوی عبدالمالک ریگی نقل می‌کرد. (4) بحار الانوار، ج104، ص383 و 384 (5) کتاب «در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت» نوشته محمدحسین رخشاد، ص 138. به نقل از پایگاه خبری جوان‌آنلاین ✅ کانال‌جامع خبری، تحلیلی، آموزشی باسواد رسانه‌ای 👇 https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155