❖ صِفرُ الیَدی انسان در روز قیامت مرحوم علامه طباطبایی قدّس‌سرّه می‌فرمودند: انسان خیال میکند که خیلی دارایی دارد، وقتی مُرد می‌بیند صِفرُ الیَد (دست‌خالی) است و هیچ چیز ندارد. عطار نیشابوری می‌فرماید: دید کس بایزید را در خواب بود شخصی که بودش از اسرار گفت ای شاهباز عالَم قدس گفت ای قدوه‌ی اولوالابصار بگو از سرگذشت اول شب چه شنیدی تو از یمین و یسار گفت آمدند از عالَم قدس که چه آورده ای به یاد بیار گفتم آورده‌ام گناه که هست نام تو هم غَفور و هم غَفّار کیسه من پر از گناهان است من خریدار واپسین بازار ما غیر گناه که چیز دیگری نمی‌توانیم بیاوریم. ما که چیزی نداریم؛ همه ثواب‌ها برای خداست، پس هرچه که ببریم نداری است. نداری که چیزی نیست؛ "هیچ‌چیز" را که نمی‌شود برد. ✍ استاد امامی نجف‌آبادی، مهر جانان، ص ۲۹ @Arefane