بیشتر طالبان سلوک، در پی ذکری اسرارآمیز هستند، که با تکرار آن ناگهان به عرش الهی متصل شوند.
غافل از آنکه عمده مطلب چگونه ذکر گفتن است، نه چه ذکری گفتن.
بله، اذکار مختلف آثار گوناگونی دارند که هریک با جانهای مختلف، سازگاری ویژهای بر قرار میکنند. و دانش اسماء در اختیار تکتک مردانی است که یافتن آنها دشوار است.
با این همه، آخر کار، این سالک است که باید با مراقبه و حضور، ذکر را در وجود خویش به جریان اندازد. وگرنه برترین اذکار هم سود چندانی نخواهد بخشید.
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
اینجا دو سوال مطرح است، که دومی بسیار مهمتر از اولی است:
۱- چه ذکری باید گفت؟
۲- چگونه باید ذکر گفت؟
چه بسا دقت در مسئله دوم، پاسخ سوال نخست را آشکار سازد.
@sooyesama