ابتلائاتى كه براى بشر پيش می‌آید اكثراً براى آن است كه متوجه حضرت حق بشود و از غفلت، خارج شود، و متوجه منبع فيض گردد.
و ابتلائاتى كه براى سالك پيش می‌آید، ابتدا براى همان معنى است و پس از آن، براى آن است كه منقطع از عالم و خود گردد تا هر روز منزلى را پس از منزلى سير نمايد.
پس بايد اين ابتلائات را كه براى هر كس- به خصوص براى سالك- پيش می‌آید، از الطاف و عنايات حضرت حق نسبت به بنده اش دانست.
دنيا، جاى خوشى نيست تا با پيش‌نيامد ابتلائات، خوشىِ آنرا طالب شويم...
#آیت‌الله_سعادت_پرور
(رسائل‌عرفانی، ص ۲۵۹)
@sooyesama