دل و جان از درون کند فریاد که برو راه عشق بادا باد گویمش راه عشق آسان نیست هستیم را تو می‌دهی بر باد گوید این هستی خیالی تو گره از کار هیچ‌کس نگشاد به حقیقت توان رسید ولی سفر از وهم باید ای استاد دم زیار آن کسی تواند زد که ز عرش خیال خود افتاد خواهی ار دامنش به کف آری دامن غیر باید از کف داد بگذر از جسم و دل سپار به یار تا شود لحظه لحظه‌ات میعاد چشم او دام و خال او دانه دل شوریده صید و حق صیاد گفتمش کیست اینکه خال لبش خواب شیرین گرفته از فرهاد گفت باید به چشم دل بینی که دلی نیست خالی‌اش از یاد به ادب در حضور او دائم ملک عرش تا گیاه و جماد امر او در حظیر قدس مطاع عرشیان در مقابلش منقاد ذکر لاهوتیان بود نامش خائب من له سواه مراد مهدی و غوث وقطب و ماءمعین شیعه از هجر اوست در فریاد رطبی از لبش بچین و بگو إنه ناصری و احسن هاد #استاد_جعفر_ناصری @sooyesama