۱) شیطان بیش از همه به سالکین الی الله حمله می‌کند و کمین‌گاه خود را صراط مستقیم قرار داده است
۲) حملات شیطان در قالب خیالات و خطوراتی است که در ذهن و قلب سالک ایجاد می‌کند این خطورات معمولا در قالب ناامیدی، شک و وسوسه هستند.
۳) درگیری با شیطان و مجادله و مباحثه با این افکار خیالی و خطورات شیطانی هیچ نتیجه‌ای جز خستگی و نابودی سالک ندارد چون شیطان استاد مغالطه و مجادله باطل است.
۴) با این وصف، تنها راه نجات از خطورات شیطانی پناه بردن به خدا و فرار کردن از این خطورات است؛ «ففروا الی الله». این فرار هم محقق نمی‌شود مگر با توجه کامل به خدا و انجام وظایفمان در قبال خدا و بی‌اعتنایی به شیطان و خطورات او
۵) درنتیجه بی‌اعتنایی به خطورات می‌تواند سالک را ازین مراحل عبور دهد و به مقام مخلصین برساند که آنجا دیگر خبری ازین خطورات نیست پس بزرگ‌ترین دستور است و عدم انجام آن باعث توقف و سقوط سالک در دام خیالات شیطانی می‌شود
۶) درباره شیوه این بی اعتنایی آیت‌الله سعادت‌پرور فرموده‌اند: «دور ذهن و قلب خود یک دیوار بلند بی‌اعتنایی بکشید».
این دیوار کشی و بی‌اعتنایی فقط در صورتی محقق می‌شود که سالک دارای هدف و برنامه باشد. وگرنه غیرممکن است چون کار ذهن فکرکردن است و اگر خوراک سالم فکری به او داده نشود بی‌کار نخواهد بود و به افکار و خطورات شیطانی خواهد پرداخت
۷) برنامه ریزی و نظم در انجام آن، راه بی‌اعتنایی و رهایی از شیطان است به قول زیبای حاج آقا: «زمانی را که ما با برنامه پر نکنیم شیطان (با خطورات) پر خواهد کرد».
#استاد_غفاری
به نقل از کانال «سیر و سلوک»
#نفی_خواطر
@sooyesama