🖋عزاداری عملي عقلاني و مشروع 📝شبهه برخی از مخالفان سوگواری برای اهل‌بیت علیهم السلام این گونه استدلال می‌کنند که سوگواری برای فقدان مردگان عملی غیرعقلانی است و در قرآن کریم، سنت و سیره پیامبر هم اثری از مشروعیت آن وجود ندارد. سوگواری علاوه بر اینکه بدعتی در دین محسوب می‌شود، از هیچ فائده و حکمتی برخوردار نیست پاسخ از بدیهیات وجدان انسانی آن است که انسان در سوگ عزیزانش، به حزن و اندوه می‌نشیند و در فراق آنان، گریان و نالان می‌شود و عقل عملی هم از آن نهی نمی‌کند. حوادث گذشته‌ی هر جامعه، حامل تجربیات و درس‌های گران‌بهایی است که با زحمت بسیار و قیمت گزاف به دست آمده است و می‌تواند در سرنوشت و آینده‌ی آن جامعه تأثیر عظیمی داشته باشد. نمونه‌هایی از این سرمایه‌های بی نظیر را می‌توان در حوادث صدر اسلام، به‌ویژه حادثه کربلا مشاهده کرد. عقل حکم می‌کند، چنین سرمایه‌هایی باید حفظ و احیاء و مورد بهره‌برداری قرارگیرد. از جهت دیگر، همه‌ی افراد، در مقابل کسانی که برای بیداری و حفاظت از باورهای دینی و ارزش‌های اخلاقی آنان تلاش و جان‌فشانی کرده‌اند، وظیفه شکرگزاری دارند و برپایی مجالس عزاداری امام حسین(ع) به نوعی تشکر و قدردانی از رنج‌ها و مرارت‌هایی است که آن حضرت و یارانش در راه بیداری و بصیرت‌بخشی به بشریت متحمل شدند. عزاداری فریاد ستمدیدگان علیه ستمگران است. عزاداری یکی از راه‌های ابراز محبت به اهل بیت (ع) و اولیای الهی است. عزاداری یکی از شعائر دینی است که در قرآن کریم به بزرگداشت این شعائر توصیه شده است. عزاداری مطابق سیره و سنت پیامبران الهی و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است و نمونه‌های فراوانی از سوگواری برای محبوبان و انسان‌های ارزشمند، در زندگی آن بزرگواران روایت شده است. #عزاداری پاسخ کامل در: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/946/ لینک کانال رسمی مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم 👇 🆔 @spasokh