🔵 اسرائیل و تجهیز ساواک افزون بر معاملات و روابط نظامی، بررسی روابط امنیتی ـ اطلاعاتی ایران و رژیم صهیونیستی بیانگر این واقعیت است که این رژیم، مؤثرترین و بیشترین نقش را در هدایت، تقویت، گسترش و تجهیز ساواک از طریق آموزش کارکنان این سازمان، فروش ابزارهای اطلاعاتی و شکنجه زندانی‌های سیاسی برعهده داشته است. پیوندهای امنیتی بین ایران و رژیم صهیونیستی در سال 1960م، یعنی زمانی آغاز شد که ظاهرا به تشویق آمریکا تعدادی از افسران امنیتی اسرائیل برای آموزش کارمندان ساواک به ایران اعزام شدند. این گروه جای گروه مشابهی از سازمان سیا را در ایران گرفت و تا سال 1965 در این کشور باقی ماند و منبع مهم آموزش ساواک و به‌ویژه اداره سوم ساواک در این دوره بود. شایان توضیح است که اداره سوم ساواک به نام امنیت داخلی، به کار سرکوب جریان‌های سیاسی مخالف رژیم پهلوی مشغول بود.   روش‌های کارآمد تحقیق و بازجویی از مخالفان و زندانیان، بخش مهمی از آموزش‌های موساد به ساواک به‌شمار می‌آمد. برخی از مهم‌ترین شکنجه‌گران ساواک دوره‌های آموزشی شکنجه را زیر نظر متخصصان اسرائیلی فراگرفته بودند و در مواردی حتی مأموران موساد در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های ساواک حضور می‌یافتند تا آموزش‌های خود را به صورت عملی به مأموران ساواک انتقال دهند.   بسیاری از تجهیزات و ابزارهای شکنجه در ساواک همچون «دستبند قپانی»، «دستگاه شوک الکتریکی مانند آپولو»، «قفس هیتردار»، «صندلی هیتردار»، «باطوم برقی» و... را نیز صهیونیست‌ها تأمین می‌کردند و به ساواک تحویل می‌دادند. از اقدامات و همکاری‌های مشترک اطلاعاتی و امنیتی دیگر رژیم صهیونیستی در ایران، ایجاد پایگاه‌های برون‌مرزی بود. اسرائیل از سه پایگاه برون‌مرزی در ایران مجهز به دستگاه‌های استراق سمع الکترونیک برخوردار بود که از سال 1337ش در طول مرز ایران و عراق در پایگاه‌های خوزستان (مرکز اهواز)، ایلام (مرکز ایلام) و کردستان (مرکز بانه یا مریوان) به فعالیت مشغول بوده‌اند. وظیفه این پایگاه‌ها، ایجاد شبکه‌های جاسوسی و کسب اطلاعات از عراق و دیگر کشورهای عربی بوده است. برای این منظور از وجود اعراب و کردهای نواحی مرزی، که دارای مراودات و خویشاوندی با ساکنان آن سوی مرز بودند، بهره برده می‌شد. مأموران آموزش‌دیده موسوم به «نشانگر» اطلاعات به‌دست‌آمده را در اختیار مأموران قرار داده و آنان نیز اخبار را در اختیار پایگاه‌ها قرار می‌دادند؛ در مرحله بعدی از کلیه اطلاعات جمع‌آوری‌شده یک نسخه در اختیار اداره کل دوم ساواک (کسب اطلاعات خارجی) قرار می‌گرفت و یک نسخه نیز به اسرائیل ارسال می‌شد. به این ترتیب، عمق نفوذ رژیم صهیونیستی در عراق و سایر کشورهای منطقه از طریق این سه پایگاه روشن می‌شود.   پایگاه‌های برون‌مرزی رژیم صهیونیستی در ایران الگوی مناسبی برای پایگاه‌های برون‌مرزی ساواک، که فعالیت‌های مشابهی را در نوار مرزی با عراق انجام می‌دادند، به‌شمار می‌آمد. گاهی هم رؤسای پایگاه‌های اسرائیلی به‌ویژه رئیس پایگاه خوزستان که از افراد مجرب موساد به‌شمار می‌آمد، ساواک را در این زمینه یاری می‌داد. منبع: موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران iichs.ir/s/21836 @spsharabiani 🌹❤️🌹