🔹امام حسن عسکری علیه‌السلام درباره حقوق برادران دینی برهمدیگر فرمودند: «آن که از همه آگاه‌تر به حق برادرانش بوده و از همگان برای انجام آنها کوشاتر باشد، نزد خداوند، بالاترین مرتبه را دارد و هر که در دنیا نسبت به برادرانش فروتن باشد، نزد خداوند از صدّیقین بوده و از شیعیان واقعی علی بن ابی‌طالب است. روزی بر امیرمؤمنان علیه‌السلام دو برادر دینی ایشان وارد شدند؛ پدری و پسری. حضرت علی علیه‌السلام به پای آنها برخاست و در بالای مجلس خود آنان را نشاند و در برابر آنان نشست. سپس برای آنان غذا سفارش داد و غذا حاضر شد. آن دو از غذا خوردند و سپس قنبر، طشت و ظرف آب چوبی و نیز حوله‌ای آورد و آمد که بر دست آن مرد آب بریزد، امیرالمؤمنین علیه‌السلام برخاست و ظرف آب را گرفت تا به وسیله‌ی آن بر دست آن مرد آب بریزد. آن مرد ناگهان به خاک افتاد و گفت: ای امیرالمؤمنین! خدا مرا می‌بیند و شما بر دست من آب می‌ریزی؟! حضرت فرمود: بنشین و دست خویش را بشوی، زیرا نزد خدای بزرگ، تو و برادرت علی برابر هستید و من از این جهت، بر تو برتری ندارم. و خداوند به‌واسطه این کار، خادمان برادرت را در بهشت به اندازه‌ی ده برابر اهل دنیا قرار می‌دهد و با همین حساب در ملک خود در بهشت می‌افزاید. مرد نشست و امیرالمؤمنین علیه‌السلام به او فرمود: تو را سوگند می‌دهم به حق بزرگ من که آن را شناخته‌ای و در دل داری و به حق تواضعی که نسبت به خدا داری، به طوری که خداوند این پاداش را به تو عنایت کرد که به من نزدیک شوی و از این شرافت و شخصیت که من خدمتگذار تو باشم، بهره‌مند شوی، آن گونه آزاد و مطمئن دستت را بشوی که گویا قنبر بر دستت آب می‌ریزد و تو مشغول شستن دست‌هایت هستی. وقتی آن مرد دستش را شست، حضرت ظرف آب را به فرزند خودش محمد بن حنفیه داد و فرمود: پسرم! اگر این پسر بدون پدر نزد من می‌بود، آب بر دستانش می‌ریختم، ولی خداوند اکراه دارد که وقتی پدر و پسری در یک جا بودند، با آنها به تساوی رفتار شود. حالی که پدر بر دست پدر آب ریخت، خوب است که پسر هم بر دست پسر آب بریزد و محمد بن حنفیه بر دست پسر آب ریخت. حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام فرمود: هر کس این‌چنین از امیرالمؤمنین (ع) پیروی کند، شیعه‌ی واقعی است.» 📚الإحتجاج، ج2، ص460