🔺غالباً کودکان را با ویژگی کنجکاوی می‌شناسیم.از همان ماه‌های ابتدای تولد این ویژگی‌ همراه آن‌هاست وهمین که دست‌وپای حرکت کردن پیدا می‌کنند،دیگر با همه‌چیز کار دارند.چرا؟! 💡می‌خواهند درک کنندو بفهمند آن پدیده چیست.آن‌ها با دیدن عملکرد و رفتارها می‌آموزند و تمرین می‌کنند تا همانند ما از وسایل استفاده کنند؛به همین خاطر است که بیشتر سراغ وسایل بزرگترها می‌روند📱تا اسباب‌بازی‌هایشان🧸 👈این رفتار کودکان ناشی از ظرفیت سمع است.توان سمیعت، قوتی است که به انسان کمک می‌کند تا درس و آموزه بیاموزد؛ دقیقاً مشابه کودکی او. 🔺🔺همین که کودکی گذشت و انسان وارد مرحله نوجوانی خود شد، کم‌کم رگه‌های تفحص و تفکر و اندیشه‌ورزی در او پدیدار می‌شود.🔍📝 او جستجو می‌کند و یافته‌هایش را طبقه‌بندی و از آن درس و علم تولید می‌کند. حالا او خودش می‌تواند درسی به دیگران بیاموزد. 👈این رفتار انسان ناشی از ظرفیت بصر اوست.توان بصیرت قوتی است که به انسان امکان تفکر و تعقل و اندیشه را بخشیده است. 🔺🔺🔺فراتر از این دو توان،گاهی انسان‌هایی هستند که حق و حقیقت را دیده و تشخیص می‌دهند.آن‌ها وقتی وارد مسیر حق می‌شوند تا پای جان در این راه استقامت می‌کنند. 👈این قوت تشخیص حق ناشی از ظرفیت فواد انسان است،که توان رؤیت حق را به انسان می‌بخشد. ظهور این قوت سن و سال نمی‌شناسد. می‌تواند کودکی اهل غزه باشد که خداوند را تنها تکیه‌گاه انسان می‌داند، و یا پیر اهل حکمت.انسانی که توان رؤیت دارد قلبش به اطمینان می‌رسد؛ نمونه شاخص آن امام‌ حسین علیه السلام است. سمع و بصر و افئده بسیار شبیه فواره‌ها هستند.⛲️ می‌پرسید چطور⁉️👇 ✍مینا خان‌بابایی @madarmorabbi ✅کانال رسمی جامعه بانوان استراتژیست 🌐 @strategistladies