ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین ای دل بریده از همه ی رنگ ها حسین سَمتِ تو از تمامی مردم فراری ام ای با غریب های جهان آشنا حسین ای بی کفن رها شده ی دشتِ کربلا ما را به حالِ خود تو نکردی رها حسین .