این یک خبر است، نه تحلیل این روزها تقابل میان اقتصاددانان اسلامی و لیبرال بالا گرفته و اغلب مردم، به علت ناآشنایی با موضوع، توان صحت‌سنجی این نظرات را ندارند اما شاید بتوان از طریق قاعده علمی تعرف‌الامور باضدادها، نظری را برگزید قبلاً در مورد سند همکاری نحوه اجرای اهداف توسعه پایدار (سند ۲۰۳۰) که میان نماینده دولت ایران و سازمان ملل امضا شده، صحبت کردیم یکی از زمینه‌های این سند همکاری، تاب‌آوری اقتصادی است اما تاب‌آوری در مقابل چه چیزی؟ صفحه ۲۶ این سند به صراحت بیان می‌کند که مردم ایران در سال ۲۰۲۷، می‌بایست از سیستم اقتصادی مقاوم در مقابل شوک‌ اقتصادی برخوردار باشند حداقل تجربه ۵ سال گذشته اقتصادی نشان می‌دهد، شوک‌های اقتصادی به علت تفکر حاکم بر تیم اقتصادی دولتی موسوم به تفکر لیبرال، صرفاً به علت همسان‌سازی قیمت ریالی اجناس با قیمت دلار ایجاد شده است چرا شوک اقتصادی؟ نحوه نگارش سند به گونه‌ای است که گویی شوک‌های اقتصادی، مفروض ذهنی سازمان ملل است و گویی به صورت عادی می‌بایست هر چند وقت یک بار، این شوک‌ها وارد گردد ایراد کار کجاست؟ در مذموم بودن سند ۲۰۳۰ و خسارت‌بار بودن راه‌کارهایی که در راستای آن پیشنهاد می‌شود، شکی نیست اما چرا سازمان ملل، شوک اقتصادی را جزءلاینفک اقتصاد ایران می‌داند و به جای اینکه برای رفع این شوک‌های اقتصادی راه‌کار بدهد، برای تاب‌آوری در مقابل آن راه‌کار می‌دهد؟ بنابراین هنگامی که سازمان ملل در راستای اجرای سند ۲۰۳۰، ترجیح می‌دهد کشور دچار شوک‌های اقتصادی گردد، باید به اصل این نظر بدبین شد نسل آفتاب