🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان زهرابانو💗
قسمت153
آقاسید انگشترش را داخل مغازه دستش کرد و با ذوق نگاهش می کرد با لبخندی روبه من گفت:
- خوشکله؟
- بله مبارک است.
من نیز دلم می خواست سریع حلقه همسری ام را دستم کنم ولی خجالت می کشیدم دلم نمی خواست برداشت سبکی از رفتارم داشته باشد.
منتظر نگاهش می کردم که گفت:
- اجازه هست انگشتر را دستت کنم؟
- با جان و دل بله ای شیرین تر از عسل را گفتم.
لبخندش دو برابر شد و آرام دستم را گرفت و حلقه را در دستم کرد. دستش را روی انگشتم نگه داشت و گفت:
- امیدوارم تا لحظه ای که در انگشتت هست همراه و همسفر مناسبی برای تو باشم.
جوابی ندادم!
چه می توانستم بگویم منی که حرف دلم را ؛ زبانم قادر به گفتن نبود.
من که خجالت و حیا مانع میشد حرفم را بزنم!
پس سکوت بهترین کار بود.
باهم به هتل برگشتیم کلی خرید کرده بودیم ؛ خسته از این همه راه رفتن
خواستم به اتاقم بروم که آقاسید گفت:
- کجا؟
هنوز که من در مورد دختر عمویم چیزی نگفتم بمانید ؛ بشنوید ؛ بعد بروید.
من که خیالم راحت شده بود بین او و دختر عمویش چیزی نیست گفتم:
- نیازی نیست...
- چرا نمی خواهید بشنوید؟
- چون گفتید: فقط ؛ دخترعموی شما هست. همین توضیح کامل بود.
با ذوق تشکری کرد از این اعتمادی که به حرفهایش داشتم.
🍁نویسنده_طـــﻟاﺑاﻧـــو🍁
♦️کپی_با_ذکر_نویسنده_جایز_میباشد♦️
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸