با خدا صحبت کنیم، همانطور که ممکن است با دوستمان حرف بزنیم. ساده و طبیعی با خدا حرف بزنیم. هرچه را در دل داریم به او بگوییم.
نگوییم که خدا همه چیز را میداند پس چرا آنچه را که میداند برایش تکرارکنم!
وقتی هرچه را در دل داریم به او بگوییم، آماده دریافت پیام خدا خواهیم شد.
در دعا فکر نکنیم که باید از کلمات و عبارات رسمی و ادبی استفاده کنیم. با خدا به زبان خودمان سخن بگوییم. زبانی که خدا دوست دارد، زبان دل است، زبان عشق.