اخبار سوریه
اینکه ما هر چیزی می‌نویسیم بالاخره یک عده‌ای را ناراحت می‌کند و به یک عده‌ای بر می‌خورد موضوع تازه‌ا
🔻بیانیه بلندبالای دستگاه‌های امنیتی کشور را در کنار سردرگمی مضمن این شش هفته بگذارید و دقت کنید دشمن در خارج از کشور هزاران نفر را به باور مستند مسوولان امر از کشور خارج کرده، آموزش داده، برگردانده، برایشان شغل دست و پا کرده و در بزنگاه هم از آن‌ها استفاده کرده است! اما من به عنوان یک فعال رسانه‌ای به عینه می‌بینم که در طرف مقابل هیچ اتفاقی روی نداده است. جریان رسانه‌ای کشور امروز در دو بخش خلاصه می‌شود؛ یکی بخش دولتی که شامل رادیو و تلویزیون است که در مورد اثرگذاری و اعتماد عمومی به آن هیچ نظری ندارم و بخش دیگر خبرگزاری‌های متعددی هستند که پول را هدر می‌دهند!
🔻در مقابل بخش خصوصی و رسانه‌های خصوصی داریم که زور و قدرت‌شان هیچ است و برای آنکه دیده شوند، شنیده شوند و محل اعتنا درست برخلاف منافع ملی عمل می‌کنند. خودم سال‌ها در این رسانه‌ها کار کرده و از نزدیک با روند، رویکرد و فضای حاکم بر آن‌ها آشنا بوده و نیازی به توضیح نیست. خیلی دلم می‌خواست این را بدانم که آیا معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی امر آموزش خبرنگار و رسانه در این دوره‌هایی که در این سال‌ها برگزار کرده چند نفر شاخص بیرون آمده‌اند که امروز نفوذ کلام داشته باشند و بتوانند با هجمه رسانه‌ای دشمن مقابله کنند.
🔻در این فضای مجازی و رسانه‌ای کشور هر کسی که اندکی حرفش خریدار دارد، خودش ابتدا باید هزاران انگ و کوفت را به جان بخرد و بعد که شروع به کار کرد، اگر مورد هجمه سیاسی قرار نگیرد در همین فضای مجازی دفنش می‌کنند چون هیچ پشتوانه‌ای ندارد. به صورت مشخص، من به شخصه چیزی از نهادهای امنیتی و اطلاعاتی و حتی دولتی غیرامنیتی کشور برای هدایت خبرنگاران، آموزش آن‌ها، هدایت آن‌ها و دادن خط و خطوط درست مشاهده نکرده‌ام و همانگونه که عرض شد، اگر کسی در این وادی قدم بر می‌دارد از روی علاقه است.
🔻برنامه‌ریزی بیش از 10 ساله دشمن برای ایجاد لایه‌های مختلف ارتباط گیری در داخل کشور سرانجام وارد عمل شده و هر کسی دارد ماموریت محوله را انجام می‌دهد، همانگونه که گفته شد، شائبه ایجاد می‌کنند، دروغ می‌گویند، خوراک تبلیغی تهیه می‌کنند، روانکاوی می‌کنند، مطالبه‌گری نابرابر می‌کنند و همه این‌ها را از طریق اتاق جنگ مستقر در وزارت خارجه امریکا و لندن صورت می‌دهد، باید این سوال را مطرح کرد که برای این نبرد رسانه‌ای اتاق جنگ ما کجا قرار دارد؟ چه کسی فرماندهی این نبرد را بر عهده دارد و ارکان آن کجا حضور دارند؟
🔻هزینه‌های هنگفت دشمن برای تامین عناصر خود داخل کشور یک مساله است، اما مساله مهم‌تر این است که این دشمنِ همیشگی چگونه توانسته یک «ایرانی» را راضی کند تا به کشور خود خیانت کند؟ چگونه موفق شده به او بقبولاند که آنچه دارد انجام می‌دهد «خدمت» است و نه خیانت؟ در این بازیِ پیچیده و چندلایه باز ما کجای داستان قرار داریم و چرا اجازه داده‌ایم که یک جوان ایرانی صرف برای تجربه یک سفر به یکی از مراکز آموزشی جذب سرویس خارجی شود و خیلی راحت و آسان به کیان و ملت خود خیانت کند؟
🔻از این دست سوالات بسیار می‌شود از دستگاه امنیتی و اطلاعاتی کشور پرسید و آن‌ها را مخاطب قرار داد. یکی از اصلی‌ترین وظایف این دستگاه‌ها علاوه مبحث مقابله‌ای، مسائل مشاوره‌ای، ایجاد هماهنگی میان نهادها جهت ساخت زیرساخت‌ها، ایجاد رسانه‌های متعدد و البته کارآمد، تشکیل کلاس‌های توضیحی و توجیهی برای مسوولان رسانه‌ای، خبرنگاران و کنشگران سیاسی و اجتماعی و... اما در این سال‌ها ما برای مقابله با ترفندهای دشمن که با ایجاد رسانه‌های متعدد صورت می‌گیرد، چند رسانه ایجاد کرده‌ایم؟
🔻آیا زمان آن نرسیده که از شکل‌های کهنه، قدیمی، مدیران پوسیده و فکرهای دیروزی خارج شویم و یک پوست اندازی همه جانبه در حوزه رسانه‌ای کنیم؟ آیا وقت آن نیست که رسانه‌های کشور نماینده همه آحاد جامعه باشند و نه نماینده یک بخش حداقلی و خاص؟ آیا زمان آن نرسیده که یک اصلاح ساختاری در حوزه رسانه‌ای صورت بگیرد و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی خصوصی در کنار خبرگزاری‌های خصوصی قدرتمند که قدرت چالش صحیح داشته باشند، ایجاد شود؟
🔻بدون شک زمان همه این‌ها است. در این حوادث پاسخ دشمن در بیرون داده می‌شود اما تا زمانی که برای یک جوان توضیح داده نشود، توجیه نشود و به او مقیاس‌ها و اندازه‌ها گفته نشود، شاقول فکری او رسانه‌های بیگانه باشند و حجت تصمیم‌گیری‌اش در خارج از مرزها قرار داشته باشد نمی‌توان امیدوار به تامین آرامش در کشور بود. اگر این اتفاقات روی ندهد، در سال‌های بعد شاهد روی دادن همین اتفاقات به شکلی دیگر و با پیچیدگی‌های بیشتر خواهیم بود.
@syriankhabar