🔹این خبر بسیار مهم و البته موضوع بسیار راهبردی و قابل توجهی است که باید به آن دقت کرد. کشوری که سازنده نباشد، کشوری که خودش تولید کننده تسلیحات نباشد و وابسته به این کشور و آن کشور برای دریافت سامانه‌های پدافندی باشد حتی اگر بزرگترین پیمان نظامی جهان که ناتو باشد پشت سرش قرار بگیرد، یک جایی کم می‌آورد. از همان ابتدای شروع جنگ مشخص بود که با ادامه آن، طرف اوکراینی به شدت با محدودیت تسلیحات مواجه خواهد شد و راهی برای جایگزینی سریع این میزان سلاح به ویژه در حوزه تسلیحات راهبردی مانند موشک‌های پدافندی نخواهد داشت.
🔹با توجه به حملات پرتعداد پهپادی و موشکی روسیه به سمت مواضع ناتو در اوکراین و استفاده گسترده شبه نظامیان و مزدوران ناتو از سامانه‌های پدافندی به جا مانده از شوروی سابق و همچنین برخی سامانه‌های پدافندی دوش‌پرتاب فروخته شده ناتو، طولانی شدن جنگ و شلیک پرتعداد از این سامانه‌ها باعث شده تا انبارها خالی شوند. در حالی که کشورهای غربی می‌توانند میزان قابل توجهی مهمات توپخانه‌ای، مهمات سبک و نیمه سنگین و حتی موشک‌های ضد زره برای ارسال به اوکراین از همه کشورهای سازنده و حتی کشورهای اروپای شرقی که میزان قابل توجهی از این مهمات را در انبارهای خود ذخیره کرده‌اند تهیه کنند اما در مورد موشک‌های پدافندی به هیچ عنوان توان چنین انتظاری داشت.
🔹این گزارش وال استریت ژورنال البته نکات دیگری هم در خود دارد و آن نیز شاید استفاده بی حساب و کتاب مزدوران ناتو از موشک‌های پدافندی برای هدف قرار دادن اهداف هوایی روسیه باشد در حالی که در بسیاری از مواقع باید خودشان بدانند که نمی‌توانند این اهداف هوایی را هدف قرار دهند ولی چاره‌ای جز این هم ندارند. تجربه نشان داده که تولید موشک‌های پدافندی توسط کمپانی‌های غربی روندی طولانی و سخت دارد. به عنوان مثال عربستان که سفارش خرید تعداد قابل توجهی از موشک‌های سامانه پاتریوت را داده به نظر نمی‌رسد تا سه سال آینده بتواند همه آنها را تحویل بگیرد و به ناچار تعدادی از این موشک‌ها را از کشورهای دیگر قرض گرفت تا بتواند کمبود‌های خود را جبران کند.
🔹حالا اینکه کشورهای اروپایی و آمریکا چگونه می‌خواهند این کمبود را جبران کنند خود یک مساله است اما موضوع مهم‌تر، سرمایه گذاری قابل توجه و خوب کشورمان در در این حوزه است که نشان می‌دهد در مسیر خوبی گام‌های اساسی و عمیق برداشته شده است. نه تنها این موشک‌های پدافندی تولید داخل با قیمت تمام شده کمتری در اختیار یگان‌های پدافندی قرار می‌گیرند نرخ تولید آنها نیز با توجه به داخلی بودن بالا است و می‌توان تغییرات مورد نظر را در آنها اعمال کرد. ولی یک نکته مهم این است که این سامانه‌ها با توجه به آنکه نمونه خارجی ندارند دشمن آشنایی با آنها نداشته و در هر میدان نبردی در آینده می‌توانند غافلگیری بزرگی برای هر مهاجم دیوانه‌ای در پی داشته باشند.
@syriankhabar