🔻اما برای آنکه بدانید چرا اردوغان گفته که موضوع عضویت سوئد در ناتو را تا ما اکتبر به تعویق خواهد انداخت باید به تندروی‌های چند روز اخیر او در نشست ناتو اشاره‌ کرد که در واقع پشت کردن به دوستان قدیمی و روزهای سخت آنکارا است. هروله اردوغان به سمت ناتو و وعده و وعیدهای او به آمریکا و تاکید بر اینکه درهای ترکیه هیچ وقت بر روی ناتو بسته نبوده نشان داد ترکیه کشور معتبری در در عرصه بین‌المللی شناخته نمی‌شود و اردوغان نیز تاکتیک در حوزه سیاست را به افتضاح کشانده است. 🔻شاید بسیاری رفتارهای اردوغان را تاکتیکی دانسته و بر این باور باشند او با این گونه رفتارهای خود می‌تواند امتیازات بیشتری از هر یک از کشورها بگیرد و به همین دلیل او موافقت کرد قبال برخی امتیازات از جمله موافقت بایدن با پرداخت وام از صندوق بین‌المللی پول از عضویت سوئد در ناتو موافقت کند ولی این سطح از تاکتیک در سیاست گاهی اوقات نتیجه معکوس دارد. 🔻در هر صورت تلاش اردوغان برای گرفتن بیشترین امتیاز از اروپا و آمریکا به نظر موفقیت آمیز نبود و او به خوبی مشاهده کرده آنچه این کشورها به عنوان کمک یا حمایت به ترکیه داده‌اند بیشتر شبیه یک آبنبات چوبی پس از این همه جنجال و دعوا بوده است تا امتیاز درست و حسابی. با این حال اردوغان به عنوان رئیس جمهور یکی از کشورهای عضو ناتو ناچار بود در نهایت با طرحی که همه اعضا با آن موافق بودند مخالفت نکند و سطح درخواست‌های خود را پایین بیاورد. در حقیقت آمریکا و کشورهای اروپایی به نحوی اردوغان را تهدید کردند که آخر بخواهد بیشتر چوب برای چرخ عضویت سوئد بگذارد، اوضاع از این هم که هست بدتر خواهد شد. 🔻با همه این احوال، اردوغان که به شدت سرش در نشست لیتوانی گرم بود، بعد از پایان نشست تازه متوجه شد که تا چه سطحی در «تاکتیک» پیش رفته که در حوزه راهبردی دیگر هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد. از همین رو بود که بلافاصله بعد از رسیدن به آنکارا، تلاش کرد پل‌هایی را که خراب کرده بود، به نوعی بازسازی کند. آنچه او در کمتر از دو هفته در نشست با زلنسکی و‌ نشست با سران ناتو علیه روسیه کرد، مشخص بود که هزینه‌زا است. به صورت مشخص، اردوغان که قرار بود ماه آینده میزبان رییس جمهور روسیه باشد، حالا با ۱۰۰ اما و اگر روبه‌رو شده که برایش مجموعه‌ای از سوالات بی پاسخ را به وجود آورده است. 🔻انتشار خبرهایی مبنی لغو سفر رییس جمهور روسیه به ترکیه، باعث شد تا اردوغان دستپاچه به فکر استفاده از یک تاکتیک جدید گردد و آن هم چیزی نبود جز آنکه بگوید درخواست تایید حضورسوئد در ناتو را به ماه اکتبر موکول کرده است. اردوغان به خوبی بر این مساله آگاه است که در شرایط فعلی به شدت به روسیه نیازمند بوده و نمی‌تواند بدون بازار بزرگ روسیه که درآمد هنگفتی برای این کشور دارد، امورات ترکیه را مدیریت کند. در حقیقت، روسیه نقش مهمی در تامین نیاز ترکیه به غلات دارد و همچنین هنوز یکی از اصلی‌ترین تامین‌کنندگان انرژی ارزان برای این کشور محسوب می‌گردد. 🔻اعلام خبر انصراف پوتین از حضور در ترکیه، تاثیر مخربی بر بازار ترکیه داشته و همه تلاش‌ها برای بازگردان آب رفته به جوی تا این لحظه به در بسته خورده است. هر چند به نظر در لحظه آخر ممکن است پوتین راهی آنکارا شود، چرا که اردوغان علاوه بر موارد بالا، نیاز بسیار شدیدی به روسیه برای احیای روابط با سوریه وباز شدن مسیر این کشور به روی ترانزیت بین‌المللی خود دارد، همچنین در برخی مسائل دیگر هم باید با روس‌ها هماهنگ باشد. از همین‌رو، هروله زیادی اردوغان به سمت اروپا و امریکا که هیچ خروجی مثبتی برای او نخواهد داشت (مانند انداختن خود در طویله بن سلمان و بن‌ زاید که جز وعده‌های سر خرمن، یک دلار آورده هم نداشت) به شدت به ضررش به پایان خواهد رسید. @syriankhabar