🔷آنچه باید میکردند و نکردند، واقعیتهایی که باید بدانیم/2
🔹در این بخش مسائل و مواردی که باید باشد و متاسفانه در کشور ما نیست، برخواهیم شمرد و تاکید میکنم که این حرف و مطالبات مردم به حقاست و نه تنها دولتها، بلکه حاکمیت در طول دهههای گذشته به بهانههای واهی کمکاری کرده و اگر نخواهد آن را اصلاح کند، این کمکاری قابل بخشش نیست.
1) چرا در کشور ما هنوز خودروهای پرمصرف جولان میدهند؟ کجای دنیا امروز خودروهایی با مصرف بالای 10 در 100 کیلومتر همچنان تولید میشود؟ متاسفانه آنچه بنام مافیای خودرو گفته میشود در کشور ما به شکلی وجود دارد. در سطرهای بعد به یکی از تاریخیترین اشتباهاتی که در کشور ما بهعنوان بهانه از آن بهره گرفته میشود، اشاره خواهم کرد، اما خودرویی مانند وانت نیسان که رسما صدی 24 لیتر بنزین مصرف میکند چرا باید تولید شود یا همچنان در چرخه اقتصادی کشور باشد؟ دهها هزار خودروی نیسان در سراسر کشور روزانه بیش از 5 میلیون لیتر بنزین مصرف میکنند که با خارج کردن آنها از چرخه و دادن خودروی کممصرف با اقساط 72 ماهه به دارندگان، باز هم کشور صرفهجویی خواهد کرد.
در این مورد بگذارید یک جمع و تفریق کنیم. خودروهای وانت نیسان در کشور روزانه بیش از 5 میلیون لیتر و سالانه نزدیک به دو میلیارد لیتر میشود، یعنی با صادر کردن این میزان بنزین سالانه یک میلیارد دلار درآمد کسب میشود. در طول دو سال از محل خارج کردن این خودروها میشود بیش از 100هزار خودروی کممصرف را وارد کرد و در سالهای بعد سالانه صدها میلیون دلار صرفهجویی نمود، این مساله در مورد سایر خودروها مانند وانت پیکان، آریسان، سواریهای سمند و پژوهای قدیمی و... هم صادق است. اما مشخص نیست چرا باید این خودروها همچنان در کشور جولان دهند. دستکم باید نیسانها را گازوئیلسوز کرد و یا در نهایت آنها را از رده خارج و به جای آنها کامیونهای ایسوزو و همین بنجلهای چینی را در اختیار ملت قرار بدهند.
2) یک سوال اساسی که مردم همواره میپرسند و باید پاسخ داده شود این است چرا دولت نسبت به واردات خودروهای برقی و کممصرف این همه اشکالتراشی میکند؟ تعرفه بسیار بالا بر خودروهای برقی وارداتی با وجود اطلاع دولتیها از کممصرفبودن آنها هم هدر دادن منابع ملی بوده و هم خوشخدمتی مجدد به خودروسازهای بسیار بیکیفیت داخلی که هر کدام بهنوعی خون مردم را در شیشه کرده و حاضر به تغییر خطوط تولید و در اختیار گذاشتن خودروهای باکیفیت به مردم نیستند. البته دولتیها با این کار دنبال سرکیسه کردن مردم هم بودند تا درآمدی دست و پا کنند!!
3) سوال دیگر اینکه، چرا باوجود اینکه سه شهر اصفهان، تهران و مشهد که 80درصد بنزین کشور را میبلعند، نباید در آنها خودروی برقی حرکت کند؟ دو شرکت بزرگ خودروساز داخلی و چند شرکت دیگر که محصولات بنجل چینی را با قیمتهای آنچنانی تحویل مردم میدهند، چرا به سراغ خودروهای برقی چینی نرفتهاند؟ دولت اگر واقعا دنبال کاهش مصرف سوخت و صرفهجویی است باید مردم را تشویق به استفاده از این خودروها کند که سود دو سر است، هم باعث کاهش مصرف بنزین میشود و هم در کاهش آلودگی این شهرها، بهویژه پایتخت اثر مستقیم دارد. متاسفانه ما در حوزه خودروهای برقی 50 سال از دنیا عقب هستیم و با این فکر مدیریتی در کشور، به جایی هم نخواهیم رسید.
4) میگویند اگر واردات خودرو آزاد شود، صدها هزار نفر بیکار میشوند؟ کسی که این حرف را میزند بهنظر اصول اقتصاد را نمیداند. خودرویی که هر روز از کیفیت آن کم میشود، خودرویی که مصرف بالای 10 لیتر در هر 100 کیلومتر دارد، خودروی باصرفه اقتصادی نیست. شما در نظر بگیرید اگر خودروهای برقی یا در نهایت خودروهایی با مصرف ترکیبی 7 لیتر وارد کشور شود، روزانه 40 میلیون لیتر بنزین صرفهجویی خواهد شد و مصرف کشور رسما نصف میشود. سالانه نزدیک به 15 میلیارد لیتر بنزین که قیمتی بیش از 7 میلیارد دلار دارد صادر خواهد شد، اگر در نظر بگیریم که 300هزار نفر در صنعت خودروی کشور کار میکنند و هر نفر 400 دلار حقوق میگیرد، کل حقوق آنها سالیانه یک و نیم میلیارد دلار نمیشود... پس ایرانخودرو و سایپا با تولیداتشان دارند به کشور ضرر وارد میکنند.
5) در مورد نکته شماره 4 البته مسائلی وجود دارد، اما یک واقعیت دیگر این است مردم که خودرویی با استاندارد یورو4 دارند، در شهرستانها (بهعنوان قشر کمدرآمد) عملا به بنزین یورو4 دسترسی ندارند و با بنزینهای با اکتان پایین که مصرف خورو را بالا میبرد، کار میکنند. اگر قرار بر بنزین معمولی باشد، باید آنهایی که چنین بنزینی مصرف میکنند یارانه بیشتری بگیرند!! وجود بنزین با کیفیت یکی از خواستههای مردم است که یک خواسته به حق نیز به شمار میرود.
K.J
@syriankhabar