🔴 روزهای سختی که سخت‌تر خواهد شد / 1
🔻همواره سعی کرده‌ام سرم به کار خودم باشد و در مسائل داخلی کشور، به ویژه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ورود نکنم و کاری هم به جریان‌های سیاسی نداشته باشم، نه اینکه دیدگاه ندارم بلکه صرفا به این دلیل که هزاران نفر بحمدالله هستند، می‌نویسند، نقطه‌نظر می‌دهند و راهکار و این وسط منِ نوعی که سوادِ چندانی در این حوزه ندارم بهتر است بیش از حرف زدن، نظاره‌گر باشم. اما در همین نظاره‌گری احساس می‌کنم اگر آن چیزی که بر عهده‌ام گذاشته شده را نگویم و ننویسم به خودم، به وظیفه‌ام و به مخاطبانی که به ما اعتماد کرده‌اند نامردی کرده‌ام.
🔻در هر حادثه، رویداد و اتفاقی که در کشور افتاده اگر چیزی دستگیرم شده، کم و بیش نوشته‌ام. شما در آرشیو کانال در مورد حوادث سال 1396، در مورد اظهار نظر مسوولان کشور در مناسبت‌های مختلف، در مورد حوادث سال 1398 و تا به امروز می‌توانید مطالبی را پیدا کنید. در مورد همین وضعیت اقتصادی هم مطالبی را قلمی کردم و امروز هم می‌خواهم چند نکته را بنویسم شاید عده‌ای خوششان بیاید، عده‌ای بدشان بیاید و گروهی هم بگویند به تو چه که این طیف آخری تعدادشان از انگشتان دو دست تجاوز نمی‌کند، ولی به اندازه انگشتان کل مملکت مدهی هستند.
🔻پس از شیوع کروناویروس در ایران و جهان، از همان اسفندماه با گروهی از دوستان که صحبت می‌کردیم به این نتیجه رسیدیم که نه تنها اقتصاد ایران، که اقتصاد دنیا در حال رفتن به یک فلاکت و فلاست است. همانگونه که در اوایل سال گذشته بر این باور بودیم که سال 1398 سخت‌ترین سال ایران در طول دوران پس از انقلاب خواهد بود و سال 1399 به بسیاری دلایل می‌تواند سال گشایش باشد، اما هیچ وقت فکر آمدن یک ویروس عالمگیر را نکرده بودیم. با این حال، پس از حضور این ویروس دوباره با هم که صحبت می‌کردیم نه از شرایط سخت کشور، که از شرایط سخت دنیا می‌گفتیم. شاید کمتر کسی باور کند، اما همان موقع هم ما قیمت طلا را تا دو هزار دلار هم پیش‌بینی می‌کردیم.
🔻این پیش‌بینی‌ها اصلا ربطی به علم اقتصادی منِ نوعی نداشت، دوستان خوب بر مسائل اشراف داشتند و همانگونه که در مطلبی که چند ماه پیش در مورد وضعیت اقتصادی امریکا یادآور شدم، بحران اقتصادی که کرونا آن را جلو انداخت با توجه به ناهمترازی در سطوح اقتصادی و مشکلات متعدد در حوزه بانکی و کسری‌های عجیب در امریکا برای کارشناسان کاملا روشن و مشخص بود. این روزها، به نظر روزهای خوش و خرم جهان در حوزه اقتصادی است و همه کشورهای جهان به میزان ارتباطی که با اقتصاد امریکا دارند، از این بحران ضربات سخت و جبران‌ناپذیری خواهند دید.
🔻اما این یک سمت قضیه است، سمت دیگر ماجرا کشور ما قرار دارد. این روزها وقتی به عنوان یک روزنامه‌نگارِ ساده که همه شغل و زندگی‌ام روزنامه‌نگاری است و هیچ کار اقتصادی دیگری نه بلدم و نه می‌دانم قیمت ارز و طلا را نگاه می‌کنم چارستون بدنم می‌لرزد. چند ماه پیش وقتی یکی از دوستان از من پرسید که وضعیت دلار و طلا را چگونه ارزیابی می‌کنی، باور کنید باورم نمی‌شد که این حرف به واقعیت دربیاید و حتی زودتر از آن ما طلا را گرمی بالای 950هزار تومان دلار را بالای 22 هزار تومان ببینیم! اما متاسفانه این مساله امروز کاملا شکل واقعیت به خود گرفته و اوضاع اقتصادی کشور و به دنبال آن مردم اصلا خوب نیست.
🔻منِ خبرنگار هم این وسط از این بحران بی‌بهره نیستم. نه بر درآمد من اضافه شده و نه جایی که بتوانم درآمد بیشتری داشته باشم، تنها کاری که کرده‌ام این بوده که سفره زندگی‌ام را کوچک‌تر کنم و همه تلاشم این است که این چند ماه را با همه مصیبت و مشقتی است، پشت سر بگذارم و به همین دلیل حال و روز مردم کشور را خیلی خوب درک می‌کنم که بیش از 70درصد مردم چه می‌کشند. اینکه ما بخواهیم بار همه مشکلات را بر دوش دولت شیخ حسن بیندازیم، بی‌انصافی است، هر چند مدیریت هشت‌الهفتی در حوزه اقتصادی به هیچ عنوان قابل اغماض نیست.
🔻می‌دانم که کالا به فراوانی در کشور وجود دارد، مایحتاج مردم هم هست، اما وقتی نگاه می‌کنم که در میان این 70 درصد از مردم کشور بخشی از آنها به نان شب محتاج هستند، تمام بدنم درد می‌گیرد و از اینکه واقعا نمی‌توانم به همه کمک کنم بیشتر دچار سرگیجه می‌شوم. این روزها وقتی فکر می‌کنم که چگونه یک زوج جوان باید صاحب فرزند شوند دود از کله‌ام بلند می‌شود، در حالی که حاکمیت هیچ (باور کنید هیچ) حمایتی از فرزندآوری نمی‌کند و حاضر نیست یک ریال بابت یک فرزند پرداخت کند. البته این را هم نباید نادیده گرفت که فقط شیر خشک هنوز مشمول یارانه است که آن را هم گفته‌اند به زودی برخواهند داشت.
@syriankhabar