ادیان ابراهیمی از بسیاری جهات دارای اشتراک می‌باشند. در تمامی این ادیان توحید به عنوان اصل اساسی شناخته می‌شود. همهٔ این ادیان خدا را به عنوان خالق و منشأ قانون اخلاقی می‌شناسند و به روز داوری معتقدند. در متون مذهبی آن‌ها شخصیت‌ها و مکان‌ها و روایت‌های تاریخی با اختلافات بسیار اندک مشابه یکدیگر می‌باشد. دیدگاه‌ها و قوانین ذکر شده در متون مذهبی نیز غالباً دارای جهت گیری و کیفیت یکسانی می‌باشد.در ریز به برخی از این اشتراکات اشاره شده است.