❇️#شرح_دعای_عهد(قسمت سیزدهم) وَ بِاسْمِكَ الَّذِي يَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ‏؛و به آن اسمى كه اولين و آخرين اهل عالم را به آن اصلاح و تربيت دادى و مراد به این اسم هم یا همان اسم سابق الذکر است یا مراد دیگری است که مظهر نور اسم اول است.نظیر کرسی و نور وجه الله، که سابقا اشاره شده و علی ای حال مرجع آنها،در این زمان،امام است؛خصوصا بعد از ظهور او،که موجب صلاح خلق می‌شود. و معنی صلاح خلق اولین و آخرین به این اسم مبارک،آن است که همه بر حسب نظم حکمت،در مقامات خود قرار می‌گیرند.واحدی به قدر ذره‌ای نمی‌تواند که مقدم بر مقام خود،یا مؤخر از آن شود و این معنی در پیغمبر آخرالزمان(ص) واضح است.زیرا که آن حضرت، اقدم و اشرف از کل خلق اولین و آخرین است و همه جبه ج طفیل وجود آن بزرگوار،در روز اول به وجود آمده اند؛در مقامات مختلفه خود. و در آخر هم،منتهی الیه ایشان،که آن بزرگوار بوده و خواهد بود.ولکن امام عصر همچنان که مکرر گفته‌ایم نائب مناب آن حضرت است. پس در امثال این زمان،که زمان او است -سیما بعد از ظهور او-همه این فضائل، منتهی به او خواهد بود.و حقیقت صلاحیت اولین و آخرین،از بدو خلقت تا این زمان و بعد از این زمان به آن بزرگوار،این است که حقایق خلق اولین و آخرین،در هر زمانی،با آن حضرت موجودند،زیرا که ملک و سلطنت خداوندی،متحقق به ایشان است و اگر ایشان نباشند،نقص در ملک و سلطنت و قدرت الهی-نعوذ بالله- لازم می‌آید و لازم می آید که در زمانی خداوند، صاحب«فیض»و«وجود»و«حکیم»نباشد.پس همه در هر زمانی هستند.(۴۹).پس صادق است چه در زمان خودباشد.