🔰 درسهای پسا انتخاباتی لارستان ✍ محمدحسین صبوری 🔘 بخش ۱ از ۲ 🔸در عقیده ای که «سیاست را عین دیانت و دیانت را عین سیاست» میداند، روش، محتوا و هدفِ سیاست ورزی هر سه با شرع مقدس پیوند داشته، و متأثر از یکدیگر اند. نمیتوان ادعا داشت که مدل فعالیت سیاسیِ مان را به تناسب انتخابات و موقعیت های زمانی گوناگون تنظیم کنیم، اما هدف مان از ورود به سیاست هدفی واحد و ثابت باشد! اصولا چنین چیزی مقدور نیست. 🔹بنابراین نمیتوان میان مشروعیت هیچکدام از این سه تمایز قائل شد؛ یا هر سه معقول و در چارچوب است، یا آنکه خارج از چارچوب بودن یکی، مابقی را نیز از حیطه دیانت خارج میکند. 🔸در ایام انتخابات، با رفتارهایی از کنشگران سیاسی لارستان مواجه میشویم، که به محض اعتراض خصوصی و دورهمی، با غلظت تمام گوشزد میکنند که: الان این حرف ها به نفع طیف آقای x است! ما نباید آقای y را تضعیف کنیم! اینها باشد برای بعد از انتخابات!» اما همین دوستان شرایط سنج، دقیقا در ایام قبل یا بعد از شرایط حساس انتخابات نیز، در سکوت کامل خبری حضور داشته و یا حاضر به نقد طیف آقای y نیستند! 🔹و چه بهتر که بپرسیم: اصلا مگر میشود کسی که حدود دو هفته برایش از حنجره مایه گداشتیم و تمام دوقطبی های کائنات را حول مخالفین و موافقین وی تعریف کردیم، به سادگی و در علن از انتقادات وارده صحبت کنیم؟! واقعا فکر میکنید به همین سادگی ست؟ خیر ⚜ @taammolat74