💥هشدارهای قرآنی را جدی بگیریم. نکاتی جامعه شناختی از آیه ۶ سوره تحریم در باره مسئولیت والدین در تربیت فررندان‌ (۱)  «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیفْعَلُونَ مَا یؤْمَرُونَ». ترجمه هـان اى كـسـانى كه ايمان آورده ايد! خود و اهل خود را از آتشى كه آتش گيرانه اش مردم و سـنـگ حـفـظ كـنـيـد، آتـشـى كـه فـرشـتـگـان غـلاظ و شـداد مـوكل بر آنند فرشتگانى كه هرگز خدا را در آنچه دستورشان مى دهد نافرمانى ننموده بلكه هر چه مى گويد عمل مى كنند . ۰۱قرآن کلام خداست که توسط برگزیده تربن و کامل تربن و دانا تربن پیامبر از نسل پیامبران، یعنی خاتم آنان برای تمامی نسل ها و عصرها نازل شده است و در آن مهم ترین اصول و مبانی و قواعد و احکام و فلسفه ی زیست فردی و اجتماعی مورد نیاز فرد و جامعه در آن وجود دارد به گونه ای که دیگر نیازی به پیامبر بعدی و ارسال کتاب الهی بعدی نبوده است. این وظیفه متفکران مسلمان و دانشمندان دین شناس و آگاه به زمان است که به کمک علوم مورد نیاز، برحسب شرایط و تغییرات اجتماعی و مسایل مستحدثه و جدید از این منیع وحی پاسخ های فردی، اجتماعی، نهادی را در هر سطحی که نیاز است، استخراج و استنباط کنند و رافع نیازها و پاسخگوی مسابل جدید باشند. ۰۲ یکی از فرامین و دستورات الهی که به صورت امر و باید آمده است و این نشانده اهمیت و ضرورت آن است، دستوری است که خداوند به تمامی کسانی که خود را مومن و با ایمان و معتقد به اسلام و دین پیامبر می دانند داده است و آن مراقبت از خود و خودکنترلی و مراقبت از اعضای خانواده است. و آن انجام مسئولیت تربیتی و پرورشی و فرهنگی و اعتقادی نسبت به خود و فرزندان است. ۰۳ رهاشدگی فرد و این که افراد خود را آزاد و بی قید و بند بدانند که هر آن چه دلشان و میلشان خواست عمل کنند، که از آن بنام *فردگرایی افراطی* یاد می شود ، امروز بزرگترین معضل جوامع بشری است. این رها شدگی بویژه در مراحل اولیه رشد کودک و نوجوان ، تربیت نسلی را دچار آسیب جدی می کند که گسست نسلی و بحران هویت و جامعه ستیزی برخی از نتایج منفی آن است. متاسفانه در بسیاری از خانواده ها ساختار خانواده از هم پاشیده است. پدر و مادر و فرزندان بزرگ تر هیچ کدام در جایگاه خود قرار ندارند و مسئله مهم تربیت پذیری کودکان و نوجوانان رها شده و به دست فضای مجازی ، گوشی های هوشمند و تبلت های رنگارنگ و در مراحل بعدی به دست سایت ها و کانال های ماهواره ای سپرده شده است. این یعنی رها شدگی و بی مسئولیتی پدر و مادر ها در برابر خود و در برابر کودکان و نوجوانان، این یعنی سر پیچی از فرمان خداوند در کنترل و نظارت درست و عالمانه و هوشمندانه از خود و از فرزندان که با دست خودمان آنان را در جوانی و بزرگسالی دچار آتشی می کنبم که خودمان فراهم ساخته ایم. آتش تجرد قطعی ، آتش ازدواج های سفید ، آتش اعتیاد به مواد صنعتی ، آتش خود کشی، آتش بیکاری و تن پروری ، آتش بیماری های روانی ، افسردگی ، آتش کاهش سن آسیب های اجتماعی ، آتش افزایش جرایم و خشونت های شهری ، آتش بی اعتمادی، آتش نا امیدی ، آتش افزایش طلاق ، آتش سرخوردگی و عصیان گری و.... و این ها آتش های فردی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اخلاقی این جهانی آن است که فقط به دلیل نادیده گرفتن ابن فرمان حکیمانه خداوند نصیب جامعه شده‌است ، عواقب و نتایج آن دنیایی اش بماند برای آن دنیا ۰۴ متاسفانه ذهنیت کاملا نادرست و غلطی در برخی پدر و مادرها شکل گرفته است و آن این که مسئولیت تربیت نسلی را از دوش خود برداشته اند و خود را معاف می دانند و همه را به گردن سازمان ها و نهادهای آموزشی و پرورشی می اندازند و یا چنین توجیه می کنند که دبگر کار از کار گذشته و ما نمی توانیم کاری بکنیم و یا بدتر از همه تربیت خانوادگی را امری سیاسی و حکومتی می دانند بی شک هیچ کدام از این ذهنیت های نادرست نمی تواند، پدران و مادران را از مسئولیت بزرگی که شخصا هر کدام از آنان به عهده دادند را معاف کند و اگر به هر دلیلی سستی کنند و خود را برای تربیت فرزندان توانمند نسازند ، بی شک مشمول ابن جریمه سنگین الهی می شوند . طبعا ابن مسئله نافی مسئولیت سازمان ها و نهادهای تربیتی و آموزشی نیست، که فعلا موضوع بحث ما نیست. ان شالله این موضوع مهم را در نوبت های بعدی ادامه می دهیم. نوشته شده در چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲ ابوالقاسم فاتحی دهاقانی عضو هیات علمی دانشگاه علامه‌طباطبایی