فاطمه بنت حِزام کلابیه، مشهور به‌ اُمّ‌الْبَنین (درگذشته ۶۴ق و مدفون در بقیع) همسر امام علی(ع) پس از شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها، زنی دارای شجاعت و فصاحت و محبت بسیار شدید به اهل بیت علیهم‌السلام بود و اولاد حضرت فاطمه ع را بر اولاد خویش ترجیح می داد لذا جایگاه بالایی نزد اهل بیت داشت. ایشان چهار فرزند شجاع بنام حضرت ابوالفضل العباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان داشت که هر چهار تن در روز عاشورای حسینی در رکاب امام شان اباعبدالله الحسین علیه السلام به شهادت رسیدند. به همین دلیل و اینکه صدا زدن او بنام فاطمه موجب ناراحتی امام حسن و امام حسین و حضرت زینب علیهم السلام نشود او را اُمّ‌الْبَنین به معنای مادر پسران نامیدند. وی بعد از شهادت فرزندانش از زنان خواست که دیگر او را اُمّ‌الْبَنین نخوانند. پس از واقعه کربلا نیز، برای احیا و بزرگداشت خاطره و فرهنگ عاشورایی، روزها به قبرستان بقیع می‌رفت و براى شهداى کربلا و چهار شهید خود عزادارى می کرد و در رثایشان شعر می سرود، و از احیاگران یاد عاشورا و شهدای دشت کربلا بود. 🌷نثار الگوی شجاعت و ایثار، حضرت اُمّ‌الْبَنین و شهدای کربلا صلوات🌷