🔴 امام خامنهای در دیدار نمایندگان دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی:
البتّه یک تذکّر دیگر در مورد قانون، این است که گاهی دولتها برای یک کار فوری، احتیاج به قانون دارند؛ این هم مکرّر برای ما اتّفاق افتاده؛ یک مسئلهی فوری پیش میآید در ارتباط بینالملل، در یک کار اساسی اقتصادی، در یک مسئلهی سازندگی که باید فوراً اقدام کنند، قانون ندارند.
دولتها در اینگونه موارد، راه آسان را پیش میگیرند؛ میآیند پیش ما که رهبری، مجوّز بدهد تا بدون قانون، این کار را انجام بدهند. بنده، البتّه غالباً امساک میکنم، مگر یک وقتی که حالا از روی اضطرار، ناچار باشیم.
در این موارد، بهتر است که مجلس، وقتی در مقابل درخواست دولت قرار گرفت ــ در موارد اضطرار ــ تسریع کند در قانونگذاری؛ این هم تذکّر دیگری در مورد قانون.
🔹البتّه شما میدانید که مدّتها است سیاستهای کلّی مربوط به تقنین، ابلاغ شده؛(۱۳۹۸/۷/۶)؛ برای اینکه این سیاستها اجرا بشود، قانون لازم است؛ باید مجلس، خودش برای این سیاستها قانون بگذارد؛ این قانونگذاری هنوز نشده؛ این باید زودتر انجام بگیرد. این هم نکتهی چهارم.
🔹نکتهی پنجم دربارهی نظارت است. البتّه تعبیر «نظارت» در قانون اساسی نیست ــ عنوان «نظارت مجلس» نیست ــ لکن احکام فراوانی که در مورد سؤال، تذکّر، تحقیق و تفحّص در مجلس وجود دارد، نشاندهندهی لزوم نظارت است دیگر؛ یعنی تحقیق و تفحّص میکنید، یا سؤال میکنید، یا تذکّر میدهید، برای چه؟ برای اینکه اطّلاع پیدا کنید.
پس نظارت بر قوّهی مجریّه، یکی از وظایف مجلس است. دو تذکّر در این مورد دارم:
تذکّر اوّل، این است که هدف از نظارت، «ارتقاء کارآمدی دولت» است. برای این است که اگر چنانچه اشکالی در کار دولت وجود دارد، این را شما به عنوان مجلس بشناسید، تشخیص بدهید، تذکّر بدهید، کارایی [دولت] ارتقاء پیدا کند و کار پیش برود؛ هدف از نظارت این است.
مبادا خدای نکرده، نظارت ناشی بشود از هدفی غیر از این؛ یعنی فرض کنید که انسان، با یک وزیری یک مشکل پیدا کند، تذکّر [بدهد]، سؤال پشت سر سؤال، یا حتّی استیضاح و امثال اینها ! مسائل جناحی، مسائل شخصی، مسائل سیاسی، مطلقاً نباید دخالت کند.
نظارت فقط ناشی از همین است: احساس یک کمبود در قوّهی اجرائی، و تذکّر و توجّه به آن و سعی برای برطرف کردن آن؛ این یک مطلب در باب نظارت.
(۱۴۰۳/۴/۳۱)