#پاسخ_روشنگر_آیت_الله_مصباح_یزدی #کی_جان_امام_هم_فدا_میشود؟ ✅ در چه موردى است كه حفظ دين متوقف بر نثار جان است؟ اين كه پيامبر(صلى الله عليه وآله)به اميرالمؤمنين(عليه السلام) مى‌فرمايد:  بَذْلُكَ مالَكَ وَدَمَكَ دُونَ دينِكَ، در كجا است؟ چگونه نثار خون امام حسين(عليه السلام) باعث حفظ دين شد و چه مسأله‌اى در ميان بود كه بايد آن حضرت جان خود را فدا مى‌كرد تا دين باقى بماند؟ كجا است كه امر داير مى‌شود بين دين و جان من، و يا بايد دين بماند يا جان من حفظ شود و اسلام مى‌گويد جانت را بده تا دين بماند؟ ✅ بحثِ «اسلام اجتماعى» نه فردی و «بقاى دين در جامعه» مطرح است. پاسخ اين است كه اين مسأله نه مربوط به دين و وظيفه فردى اشخاص است و نه مربوط به اعتقاد و ايمان قلبى، بلكه بحثِ «اسلام اجتماعى» و «بقاى دين در جامعه» است. بحث اين است كه من فدا شوم تا دين براى جامعه باقى بماند. ✅ اعتقاد «جامعه» نه يك «فرد» در ميان است. دين و اعتقاد يك «فرد» مطرح نيست، بلكه دين و اعتقاد «جامعه» در ميان است. مسأله، اجراى احكام اسلام در جامعه و ايجاد يا بقاى دولت و نظام اسلامى است كه مجرى احكام اسلام در جامعه است. اگر برقرارى و يا حفظ دولت اسلامى منوط به اين است كه منِ نوعى فدا شوم، بايد اين كار را انجام دهم. اگر امر داير است بين اين كه يا من بايد فدا شوم يا دين براى ديگران و جامعه باقى بماند، بايد من خود را فداى دين جامعه كنم. اگر وضعيت و شرايط به گونه‌اى است كه اگر من بذل جان نكنم كفار بر جامعه اسلامى مسلط مى‌شوند و دين از جامعه رخت برمى‌بندد، آن‌جا است كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)مى‌فرمايد: بَذْلُكَ مالَكَ وَدَمَكَ دُونَ دينِكَ؛بايد هم بذل مال كنى و هم جانت را بدهى تا دين باقى بماند. آيا امام حسين(عليه السلام) كه جانش را فدا كرد به اين دليل بود كه ‌العياذ بالله‌ـ خودش بى‌دين مى‌شد و خوف آن را داشت كه دين خودش از دستش برود؟! روشن است كه هرگز اين‌گونه نيست. امام حسين(عليه السلام) از آن بيم داشت كه دين از جامعه رخت بربندد. آن بزرگوار خون مقدسش را نثار كرد تا اسلام در جامعه باقى بماند. آن حضرت كه معصوم بود و خطرى دين شخص او را تهديد نمى‌كرد؛ آنچه در معرض تهديد بود ادامه حيات اسلام در جامعه اسلامى بود. بنابراين ابا‌عبد‌الله(عليه السلام) فدا شد تا مردم مسلمان بمانند و اسلام براى جامعه آن روز و نسل‌هاى بعد باقى بماند. ✅ فداکاری تکلیف مشترک شیعیان است با اين حساب، پيرو امام حسين(عليه السلام)هم بايد همين‌گونه باشد. همان‌طور كه قبلا نيز اشاره كرديم، اين امر اختصاصى به امام حسين(عليه السلام) ندارد و اين‌گونه نيست كه يك تكليف خاص براى شخص آن حضرت باشد. اين تكليف نيز همانند ساير تكاليف اسلام، بين همه مسلمانان مشترك است و اگر موضوع آن تحقق يابد هر مسلمانى چنين وظيفه‌اى پيدا مى‌كند؛ يعنى اگر بقاى دين در جامعه منوط به بذل جان باشد، بايد جانش را فدا كند. پيرو سيدالشهدا(عليه السلام) نمى‌تواند فقط نگران دين شخص خودش باشد و به دين جامعه كارى نداشته باشد. ✅ فداکاری برای بقای اسلام امام حسين(عليه السلام)دين شخص خودش كه مشكلى نداشت و مشكلى پيدا نمى‌كرد، آنچه در خطر بود و مى‌رفت دچار مشكل شود بقاى اسلام در جامعه بود. ✅ اگر امام بیعت می‌کرد چه می شد؟ اگر امام حسين(عليه السلام) با يزيد بيعت مى‌كرد و كربلا و كشته شدن را انتخاب نمى‌كرد، با توجه به وضعى كه پيش آمده بود، اسلام به تدريج به كلى از بين مى‌رفت و حداكثر يك يا دو نسل بعد، جز نامى از اسلام باقى نمى‌ماند. در چنين شرايطى بود كه امام حسين(عليه السلام) احساس كرد كه بايد جانش را فدا كند. البته نادر اتفاق مى‌افتد كه خون يك يا چند نفر معدود موجب بقاى اسلام در جامعه شود، اما جريان كربلا و خون امام حسين(عليه السلام) و ياران اندكش از همان موارد نادر بود و در نهايت موجب گرديد وضعيت جامعه متحول شود و مردم از خواب غفلت بيدار شوند. ✅برگرفته از کتاب: جان ها فدای دین/آیت الله مصباح یزدی /صص48_51 #پاسخ_روشنگر #آیت_الله_مصباح_یزدی #جانها_فدای_مکتب #اسلام_اجتماعی #اسلام_در_جامعه #بقای_اعتقاد_جامعه_نه_فرد #اگر_امام_بیعت_میکرد_چه_میشد #حفظ_حکومت_اوجب_واجبات http://lib.eshia.ir/10204/1/50