. [#بخش شانزدهم ] "نقــش دولــت و حـکـومت اســلامی در نهادینه کردن ارزشهای اسلامی" 🏷 ۱۸ ❇️ آزادی/۷ 💠 ممنوعیت های آزادی بیان : الف) اضلال ممنوع یکی از حدود اصلی در بیان مسئله ی اضلال است. یعنی هر بیان عقیده ای آزاد است، مگر بیان اغواگر و گمراه کننده بیان اغواگر و گمراه کننده و به تعبیر رایج ضال یا مضل، كتب مضله یا کتب ضاله، این غیر از بیان باطل و خلاف حق است. گاهی یک مطلبی خلاف حق خلاف باطل است؛ اما گمراه کننده نیست کسی را تحت تأثیر قرار نمیدهد. پس شرایط و چگونگی بیان یک حرف باطل متفاوت است؛ همه جا حرف باطل حرف گمراه کننده و اغواگر نیست. آنجایی که اغواگر است مقابله ی با او لازم است و از نظر اسلام ممنوع است و مقررات اسلامی جلو بیان او را میگیرد . دلیل و فلسفه ی این ممنوعیت هم واضح است؛ چون اساساً آزادی برای هدایت و رشد افکار و برای پیشرفت جامعه است. آن آزادی ای که موجب گمراهی افکار باشد موجب رکود افکار و عقب گرد جامعه باشد، این یقیناً قابل قبول نیست. ب) تشنج عمومی ممنوع یکی دیگر از مرزهای آزادی بیان تشنج عمومی در جامعه است. (بنابر آیه قرآن ) ، «مرجف» یعنی آن کسی که با سخن خود شایعه پراکنی و موضع گیری و اظهار نظر خود، جو عمومی جامعه را به تشنج می کشاند. این حتی در جامعه ی کوچک زمان پیغمبر هم قابل قبول نیست.اسلام این گونه است؛ تشنج آفرینی را در جامعه قبول نمیکند. این یکی از مرزها است. کسی حق ندارد بگوید که من میخواهم عقیده ی خودم را بیان کنم و بیان در اسلام آزاد است؛ اجازه بدهید من حرفم را بزنم بله بیان آزاد است اما اگر با این بیان کسی بخواهد جو آرام جامعه و سلامت محیط همزیستی مردم این جامعه را به هم بزند اسلام به هیچ وجه این را قبول ندارد. ⭕️ اینها بخشی از مرزهای آزادی بیان است. بنابراین بیان، بیان عقیده و اظهار عقیده در محیط سالم آزاد است. آنجایی که مصالح مملکت مصالح کشور به این دلایلی که اشاره شد - شایعه پراکنی، تشنج، بر هم زدن سلامت عمومی جامعه و مصالح عمومی - با این بیان تهدید می شود، این ممنوع است. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ بیانات در خطبه های نماز جمعه تهران #ادامه_دارد #بیانات_مقام_معظم_رهبری #نهادینه_شدن_ارزشهای_اسلامی 🔺@tabeen113