دوستان و خانواده را رها کرده و آمده ام تا خادم تو باشم. پیاده می‌آیم تا ببینم امامم را. تا درک کنم مصائب وارد شده بر اهل بیت را. چشم‌ها در مسیر پیاده‌روی حرکت می‌کنند. اشک‌ها بر گونه‌های تفتیده جاری شده و نه آب چشم که تکه‌های قلب است که سرازیر می‌شود. ناله‌ها صدای عشق می‌دهند و زمزمه دعا سوز دل در فراغ محبوب است. نه فقط ناله و اشک و قدم و قلب؛ تک‌تک ذرات وجود متبلور می‌شود. همه آنقدر صاف و شفاف حرکت می‌کنند که گویی هم‌آهنگی آنها در ازل مقدر شده بود.. ✅ عکس و دلنوشته‌ ارسالی یکی از شرکت کنندگان در پویش 🌸. 👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b