✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قرآن كريم در مقام تعريف انسان چه بيانی دارد؟ (بخش سوم) 🔹در قسمت قبل این نوشتار و با توجه به توضیحات ارائه شده، بیان شد که سزاوار آن شد كه امانت الهى ـ كه همان ودايع ربّانى و بلند و ملكوتى است ـ به وى سپرده شود؛ تنها او و نه ديگران... (برای فهم بیشتر مطلب به بخش قبلی مراجعه شود) سيد قطب مى گويد: «منظور از امانت، اراده و ادراك و جست و جو و تحمل مسؤوليت ها بوده، و اين تفاوت با بسيارى از مخلوقات خداوند است، و همين است دليل برترى انسان بر فرشتگان، كه خدا در ميان ملأ اعلى اعلام كرده بود و فرشتگان را به مقتضاى آن به سجده بر آدم واداشته بود؛ چنان كه در قرآن کریم نيز فرمود: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ»، [اسراء، ۷۰]  🔹اينك بايد دليل اين برترى خود نزد خدا را بشناسد و بار امانتى را كه به اختيار خود برداشته بود بر دوش كشد؛ بار امانتى كه بر آسمانها و زمين و كوه ها عرضه شده بود و آنها ترسيدند و سربرتافتند». [۱] اين امانتى سترگ است كه اين مخلوق با جسمى خُرد، اما توانى بزرگ و عزمى استوار بر دوش كشيد، و چنين بود كه او در حق خويشتن ظلوم (بسیار ستمکار) بود، چرا كه حق اين امانت را آنگونه كه بايد ادا نكرد. همچنين درباره خويشتن جهول (بسیار نادان) بود، چرا كه از توان شگرف نهفته در وجود خويش ناآگاه بود و همچنان هست. 🔹اينگونه خداوند اسماء را بدو آموخت؛ يعنى توان شناخت حقايق، ويژگی ها و آثار طبيعى اشياء را كه در چند و چون زيست او تأثير داشته و در گرو اراده اوست، تا در برآوردن نيازهاى خويش چنان كه مى خواهد به كارشان گيرد؛ و بدين سان علم با همه سپاه و لشكر خود در مسير آبادانى زمين و شكوفايى آن به پيش مى رود؛ چنان كه خداوند از خواسته و فرموده است: «هُوَ أَنشَأَكُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا؛ [هود، ۶۱] او شما را از زمين پديد آورد و در آن شما را استقرار داد [و به آبادانى آن گماشت])». و بدين سان با اين ويژگی ها خليفه خدا در زمين شد، [۲] چرا كه به اراده خود و براساس نيروى درونى خويش در زمين تصرف كرده به آبادانى زمين و ساختن زندگى خود مى پردازد. ... پی نوشت ها؛ [۱] برگرفته از سخن سید قطب. ر.ک: في ظلال القرآن، جزء ۲۲ / ۴۷، مجلد ۶، ص ۶۱۸ [۲] ر.ك: سوره بقره، آيه ۳۰ 📕نقد شبهات پيرامون قرآن كريم، معرفت، محمدهادی، مترجمان: حكيم باشی، حسن، رستمی، علی اكبر، عليزاده، ميرزا، خرقانی، حسن، مؤسسه فرهنگی تمهيد، ۱۳۸۸، چ دوم، ص ۳۸ الی ۴۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel