‌🔰 شرط حصول کمالات معنوی و رشد شخصیت واقعی انسان چیست؟ ✍استاد متفکر 🔹 روی سخن ما با کسانی است که بویی از معنویت به مشام‌شان رسیده است. اگر کسی بویی از معنویت برده باشد، می‌داند که تا انسان از قید هواپرستی آزاد نگردد، و تا طفل جان از پستان طبیعت گرفته نشود، و تا مسائل مادّی از صورت هدف خارج نشود و به صورت وسیله در نیاید، سرزمین دل برای رشد احساسات پاک و اندیشه‌های تابناک و عواطف ملکوتی آماده نمی‌گردد. این است که می‌گویند: "زهد، شرط اصلی معرفت افاضی است و پیوندی محکم و نا گسستنی با آن دارد" 🔹 "حق پرستی" به معنی واقعی کلمه، یعنی شور محبت و خدمت حق را داشتن، و با یاد او مأنوس بودن، و از پرستش او لذت بردن، و در حال توجه و حضور و ذکر دائم بودن ؛ که با خودپرستی و لذت‌گرایی و در اسارت زرق و برق مادیات بودن، به هیچ وجه سازگار نیست. 🔹 عشق‌ها و پرستش‌ها، بر خلاف علم‌ها و فسلفه‌ها، چون سر و کارشان با دل و احساسات است، رقیب نمی‌پذیرند. هیچ مانعی ندارد که یک نفر عالم یا فیلسوف، بنده‌ی درم و دینار باشد و به موقع فکر و اندیشه را در مسائل فلسفی و منطقی و طبیعی ریاضی به کار اندازد. ولی امکان ندارد قلب چنین فردی، کانون یک عشق، آن هم عشق به یک معنی، از قبیل نوع انسان، و یا مرام و مسلک بوده باشد، تا چه رسد به این که بخواهند کانون عشق الهی باشد و از عشق الهی برافروخته گردد. پس، خانه‌ی دل را از تعلقات مادی خالی و فارغ نگهداشتن، و بت‌های سیم و زر را از کعبه‌ی دل فرود آوردن و شکستن، شرط حصول کمالات معنوی و رشد شخصیت واقعی انسان است 📚 سیری در نهج البلاغه ص ٢۴٢ @tabyinchannel