. چگونه احساسات کودکمان را درک کنیم؟ ✅1.با دقت به حرف بچه ها گوش کنیم. هنگامی که بچه ها صحبت می کنند، سعی کنیم به چشم هایشان نگاه کنیم، این کار آرامش خاصی به آن ها می بخشد. در واقع می توانیم بگوییم: "ما انسان ها به چشم های هم محتاج هستیم!". شما تصور کنید خانمی با همسرش صحبت می کند (با این که مرد به حرف های همسرش گوش می دهد) اما مرد به چشم های او نگاه نمی کند؛ این موضوع چقدر باعث ناراحتی😔 خانم از همسرش می شود؟ خانم به زبان بی زبانی می گوید: "دوست دارم وقتی حرف می زنم، توی چشمام نگاه کنی!" ✅2.بچه ها را سوال پیچ نکنیم. به جای اینکه بخواهیم بیست سوالی طرح کنیم و به دنبال سوال و جواب های آن چنانی باشیم، بهتر است احساس آن ها را با کلمات کوتاهی تصدیق کنیم: "آها! هوم! خب پس این طور!" ✅3.احساس کودکان را به کلمه تبدیل کنیم. شاید کودک ما دقیقا نداند در چه شرایطی قرار گرفته و احساساتش را با چه کلماتی می تواند بیان کند، در این لحظه می توانیم وارد عمل شویم و برای احساسات او، عبارت سازی کنیم. مثلا: "آدم وقتی درسش رو خوب بخونه اما سر امتحان اشتباه بنویسه، ناراحت میشه😔! می دونم الان تو خیلی ناراحتی😔! منم وقتی هم سن تو بودم برام همین اتفاق افتاد و ..." ✅4.باور کنیم بچه ها، بچه هستند. بعضی از ما فراموش می کنیم که بچه های ما بچه هستند❗️ تا می خواهند بدوند و شادی کنند، می گوییم: "ندو❗️"، تا بلند و پر هیجان صحبت می کنند، می گوییم: "آرام باش❗️ اینقدر داد نزن❗️" تا شروع می کنند برای ما اتفاق جالبی را بگویند، می گوییم: "اینقدر حرف نزن❗️". بخشی از هنر درک کودکان در این نکته است که آن ها را موجوداتی مثل خودمان ندانیم و اجازه دهیم خودشان باشند؛ با تمام هیجان ها و انرژی هایی که خداوند در وجودشان به ودیعه نهاده است. 🌱 ✅جهت سفارش #تبلیغات در مجموعه کانالهای تدریس یار ؛ @teacherschool ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @tadriis_yar