‌ ( لَقَد خَلَقنا ٱلانسَٰنَ فِي كَبَدٍ ) « ما انسان را به حقیقت در رنج و مشقّت آفریدیم » آیه چهارم سوره مبارکه بلد از تَغزُّل آدمی تا دور شد چشم او بر عشق هم مستور شد! طالب مِی، جورِ تلخی می‌کِشد عشق بازی، کی؟ کجا؟ مَیسور شد عاشق آن آتش بیار معرکه‌ست موسیِ از أیمن چنین در طور شد پشت و روی سکّه باشد رنج و گنج عاشق رنجیده دل، گنجور شد رنج گفتم رنج، گنج آدمیست آنکه دارد گنج، کی رنجور شد؟ آب انگوری به خود مستی نداشت سوخت جوشید و شرابی جور شد ‌ سعید صاعدی خرداد/۱۴۰۳‌ @esharenakhana @tafakkor_qurani ‌@beitonour