✍ هر وقت نا امیدی بر قلب و جانت چنگ انداخت و از پروردگارت دور شدی و هر اندازه خود را اسیر بند نفس و گناهانت کرده‌ای و گمان میکنی بازگشتت دیگر غیر ممکن شده است درست در همان لحظه به سراغ آیات رحمت و مهربانی پروردگارت برو قرآنت را باز کن و بخوان از بزرگترین خبری که پروردگارت از آن سخن گفته آنجا که با نهایت وسعت رحمتش می‌فرماید: 《نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ》 ↲سوره حجر، آیه ۴۹ ای پیامبر بندگان مرا آگاه کن که من دارای گذشت زیاد و مهر فراوان هستم در حق کسانی که توبه بکنند و ایمان بیاورند و کار نیک انجام بدهند جلوتر برو و بخوان از آیه‌ای در آن بر تمام ناامیدی هایت مهر بطلان می‌زند و ناامیدی را همسان کفر بیان می‌کند و می‌فرماید: 《وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللهَ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ》 ↲سوره یوسف، آیه۸۷ و از رحمت خدا ناامید مشوید چرا که از رحمت خدا جز کافران ناامید نمی‌گردند پس تمام کن این دوری و ناامیدی‌هایت را تمامش کن آن ظلمی که با گرفتن یاد پروردگارت از قلبت به آن می‌کنی تا هر روز غمی بر غم‌هایش اضافه کنی و بعدها آشفته و سرگردان در میان امیال نفست رهایش کنی پس قبل از آنکه در وادی سیاهی‌های گناه و فریب‌های دنیا غرقت کند افسارش را به دستان هدایت پروردگارت بسپار تا تو را به ساحل آرامشی برساند که هرگز پایانی ندارد بازگرد و با نور ایمان به آشفتگی‌هایت رنگ آرامش بده و شک‌هایت را زیر پا بگذار و به استقبال یقین و بخشش پروردگارت برو باور کن او دیر زمانی ست که به استقبال تو آمده است @mohsenen