در سوگ حضرت زهرا(س) ســـــلام بـــر دخـــــت نبـــــی اکــــــرم ســـــلام بـــر مـــادر منجـــی عالم(عج) ســـــلام بـــر همســــــر امیــــــرمؤمنان ســـــلام بـر مــــادری دلســوز و مهربان ســـــلام بـر بانــــوی پهلــو شکستـــــــه میــــــان در  و  دیــــــواری نشستـــــــه تا کــــی بایـد این امـــر مخفــــی بماند قاتلـــش بـا احتـــرام در قبـــــر بخوابد تـا کــی گوئیـــــم آرام نـام قــاتـلش را یـــا بـــا کنایــــه گوئیــــــم دومـــــی را استخـــــوان در گلـــــو مانـــد تـــــا کی در جمــــع نگفتـــــن نــــام او تــــــا کی هـــزار و چند صـد سال کافــــی نیست درخـلوت لـعن کـردن ازاو کافـی نیست اگــــر چــــه شیعــــه تنهـــــــــا بمانــــد بـــاید تمـــــــام عالــــــــم او را شناســد گــــــوی سبقــــــت ز نامـــــردان ربوده در آن زمـــــــــان مدافعــــــی نبــــــوده جانــم فــــدای دخـــــت پیامبـــــر(ص) چه زجــری می کشید آن روز حیدر(ع) سکوتش سخت تر ازدرد زهرا(س) بود برای حفـظ اســــلام آن سکــــوت بــود دلـــم پـــر خـــون اســـت در ایــن ایـام نمی خواهــم ببینــم نــه روز نــه شــام درخشــــــان تریـــــن گــــــل گلـــــزاری تو در قلــب همـــه شیعیــان جای داری پــــر ثمرتریـــــــن نهــــــال معنویـــــت بجـــــای پـــدر گــاهی می کرد صحبت بلاغـــت و شجاعتـــش عجیــب بـــود به هنگـــام صبــــوری او نجیـــب بــود مـــا ســـــربازان فرزنــــد تــــو هستیـم همــــــه منتظــــر ظهــــورش هستیـــم مرقـــد تــو قلـــب همــه ایرانی هاست فرمانــروای مـا فرزنــد زهـرا.س. ســت استاد مجید بختیاری (مجد)