طبیب و پادشاه گويند يكى از شاهان به علت افراط در خوردن دچار بیماری معده شد. طبیب آوردند و طبیب با توجه به امکانات آن زمان اماله ( تنقیه ) تجویز کرد. اماله وسیله ای به شکل قیف است که انتهایی دراز دارد و نوک آن کج میباشد مایعات روان کننده به وسیله آن از پایین به روده بیمار وارد می گردد . شاه که فردی متعصب بود و اماله را باعث تحقیر و توهین به‌خود می‌پنداشت فریاد زد: چه کسی را اماله کنند؟! حکیم ترسید و گفت: هیچ قربان گفتم بنده را اماله کنند تا شما خوب شوید. شاه بدون تفکر و شاید از روی عصبانیت دستور به اماله حکیم داد ، در همین زمان درد معده شاه نیز فرو کش کرد. شاه این را به فال نیک گرفت و از آن به بعد هر گاه شاه مریض می‌شد دستور می‌داد طبیب را دراز کنند و طبیب بیچاره مجبور بود در حضور شاه اماله شود. حكايت ماست ، هر گاه فسادی برملا می‌شود ، دستور می‌رسد که افشاکننده را دراز کنند و اماله نمایند تا فساد از مملکت رخت بربندد! @tafakornab داستان وضرب المثل وسخن بزرگان