🌸🍃🌸🍃 درس‌هایی از سوره کهف 1ذکر، صفتِ رحمان و فراموشی، کارِ شیطان است. اگر چیزی را جایی می‌گذاریم و فراموش می‌کنیم، کار شیطان است. اگر سخنی می‌شنویم ولی یادمان می‌رود کار شیطان است! بر عکس عملِ رحمان. پس کسانی که در یادِ رحمان باشند، نه جایی چیزی را گم می‌کنند و نه سخن نیک از ذهن‌شان فراموش می‌شود. (آیه 61) 2خداوند برای همه کارهای خود حکمتی دارد که انسان صبر شنیدن و ظرفیت درک حکمت‌های خدا را ندارد. لذا باید نخست بدانیم خدا عالم است؛ بعد دنبال دلایل برخی از اسرار خلقت باشیم. کسانی که خدا را عالم ندانند و بخواهند با سوال و بررسی پدیده‌ها به این برسند که معاذالله کاری که خدا کرده درست است؟! و در خلقت او شک کنند، هرگز خدا آنها را به علم و حکمت نمی‌رساند. بلکه شیطان بر آنان وارد شده و با پخش شبهه و افزودن بر مجهولات، گمراه‌شان می‌کند. پس قبول اصلِ توحید به عدل و علم، لازمه‌ی رسیدن انسان به پرسش‌های آفرینش است. کسانی که خدا را به جمیع صفات به نیکی می‌شناسند، اگر کسی شبهه‌ای در مورد اَفعال خدا برای آنها مطرح کند، هرگز شبهه را نمی‌پذیرند و در دفاع از حکمت خدا بر می‌آیند و خدا کمک‌شان می‌کند. ولی کسانی که دچار شبهه و دو‌دلی می‌شوند که خدا چرا چنین کرده است! آنها چون در توحید لنگ هستند، هرگز به علم واقعی نمی‌رسند؛ بلکه شیطان در مسیر زندگی با ایجاد مجهولات و شبهه‌های جدید بر گمراهی آنها می‌افزاید تا روز به ‌‌روز از خدا دورترشان سازد. (از آیات 65 داستان حضرت خضر (ع) و موسی (ع)) 🔰 🔰 ‌‌╔═. ♡♡♡.══════╗ ❣ @tafakornab ❣ ╚══════. ♡♡♡.═╝