هدایت شده از ⚘باقیات الصالحات⚘
🌺🍃قسم به عزّت و جلال خودم که هر آینه آرزوی هر که امیدش به غیر من باشد قطع خواهم نمود و او را در میان مردم، لباس ذلّت و خواری بپوشانم و او را از قرب خود برانم و از وصل خود دور نمایم. آیا در شداید امید نجات از غیر من دارد با آن که شداید به دستِ من است؟ آیا درِ خانه مردم را می کوبد با آن که کلید همه درها دست من است و درها همه بسته است و در رحمت من همیشه باز است؟ آیا کی از من امیدواربود که من امید او را بریدم؟ قرار داده ام آمال بندگان خود را محفوظ در نزد خود، پس به حفظ من راضی نشدند و آسمان های خود را از ملایکه که هرگز از تسبیح و عبادت من ملول نمی شوند پر کرده ام و ایشان را امر کرده ام که درهای مرا به روی بندگان من نبندند، باز اعتماد به قول من نکردند. آیا نمی داند که آن که من او را مبتلا نموده ام که احدی غیر از من آن بلا را از او نتواند دفع نمود؟ آیا هم چه مرا شناخته، که سؤال نکرده عطا می کنم و چون سؤال کنند سائل خود را اجابت نمی کنم؟ آیا بخیلم من که بنده من با من بخالت می کند؟ آیا جود و کرم از من نیست؟ آیا عفو و رحمت دست من نیست؟ منم محل آرزوها، پس کیست که بتواند آن ها را ببُرَد؟ آیا آنان که از غیر من امیدوارند نترسیدند؟ من چنانم که اگر اهل جمیع آسمان ها و اهل زمین همه حاجت داشته باشند و به هر یکی به قدر آرزوی همه بدهم هر آینه از ملک من به قدر ذره ای کم نخواهد شد. بدا حال مأیوسان از رحمت من و بدا حال آن که مرا معصیت می کند و مرا ملاحظه نمی کند. امام صادق ع قدسی