تفسیر / سوره مبارکه ۱) امام رضا (علیه السلام) فضل‌بن‌شاذان از امام رضا (علیه السلام) روایت می‌کند که می‌فرماید: مردمان از آن جهت به قرائت در نماز مأمور شده‌اند که مبادا قرآن متروک و به دست فراموشی سپرده شود و در نتیجه ضایع و نابود گردد، لیکن [چون قرائت قرآن در نمازها واجب شده، قرآن] حفظ گردیده و مورد آموزش و آموختن قرار گرفته پس نابود نگردد و جهل به آن نباشد و بدان جهت نماز با خواندن سوره‌ی حمد آغازگشته نه سوره‌های دیگر قرآن، که در هیچ کلام و هیچ سوره‌ی قرآن به اندازه سوره‌ی حمد، انواع خیر و حکمت یکجا جمع نشده است.«۱» ۲) امام رضا (علیه السلام) فضل‌بن‌شاذان گوید: ... «چرا در هر قرائتی فقط به سوره‌ی حمد باید ابتداء نمود نه سوره‌های دیگر»؟ در جواب گفته می‌شود: «برای اینکه هیچ سوره‌ای از سوره‌های قرآن مثل سوره‌ی حمد مشتمل بر جوامع خیر و حکمت نیست».«۲» ----------------------------------- ۱. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۰؛ من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۳۱۰؛ وسایل الشیعه ، ج۶، ص۳۸؛ بحارالأنوار، ج۶، ص۶۸؛ بحارالأنوار، ج۸۲، ص۵۴؛ ۲. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۰؛ عیون أخبارالرضا (ج۲، ص۱۰۷