#تجربه_مذهبی _اذکار درمورد طریقه عریضه نویسی در تحفة الزائر مرحوم علامه مجلسی از امام صادق علیه السلام نقل شده که ایشان فرمودند: هر گاه کسی حاجتی از خداوند متعال داشت، و یا از موضوعی در هراس بود، آن را به این صورتی که بیان می شود بر روی کاغذی بنویسد: «بسم الله الرحمن الرحیم. انی اتوجه الیک باحب الاسماء الیک و اعظمها لدیک و اتقرب و اتوسل الیک بمن اوجبت حقه علیک بمحمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علی، و جعفر بن محمد، و موسی بن جعفر، و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجة المنتظر صلوات الله علیهم اجمعین اکفنی کذا و کذا...»، سپس حاجات خود را بنویسد و آنگاه طبق برخی از روایات کنار قبر ائمه بیندازید. برخی قبر امام علی (علیه السلام) و قبر امام حسین (علیه السلام) را نام برده اند و طبق برخی دیگر آن را در گل تمیزی قرار داده و در نهر آب جاری یا چاه عمیقی یا برکه آبی یا رودخانه یا دریا و البته روایتی هم می گوید رقعه را در دست گرفته به طرف آسمان بگیرد، به هر صورت این نامه به امام می رسد و انشاءالله حاجت وی را برآورده خواهد ساخت. البته طرق دیگری نیز در روایات ذکر شده که ما یک نمونه را به جهت رعایت اختصار ذکر کردیم و آنچه در مسجد جمکران مرسوم است، در کتاب منتهی الآمال، ص 334 ذکر شده است. شاید گفته شود، خداوند و ائمه معصومین (علیهم السلام) از اسرار نهانی ما آگاه اند، دیگر نوشتن چه نیازی است ولی باید دانست که صرف آگاه بودن ایشان از ضمیر و باطن ما برای ادای حاجت کفایت نمی کند. ما در دستورات دینی به دعا کردن و توسل امر شده ایم که دو آیه «...ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ...» (2) و «... وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ...» (3) گویای همین مطلبند. اما اینکه چرا باید در آب انداخته شود شاید بخاطر این است که از دسترس مردم عادی دور بماند و رازی باشد میان حجت خدا و فرد حاجتمند، و همچنین چون در این عریضه ها معمولا اسماء الهی و متبرکه وجود دارد به آنها بی احترامی نشود ✍تجربیات خانوم خونه @Tagrobeyate