این متن عریض و طویل در پاسخ به سوال یکی از مخاطبین همین کانال ارائه شد.
بنظرم رسید اگر با شما در میان بگذارم، میتواند برای بعضی از والدین و فعالان حوزه کودک موثر بیفتد:
در قالب پرسش و پاسخ به این مسئله پرداختم.
۱/ در گذشته چنین فضاهایی برای ما نبود، ولی به لطف امام عصر علیه السلام و امام حسین علیه السلام در این مسیر باقی ماندیم.
خب همان مسیر را برویم.
🔰پاسخ: کودکان در آن زمان با این زمانه تفاوت های جدی کردند. قطعا ابزار موبایل بلایی است برای مجالس بزرگسالان و عملا برنامه عزاراداری به تنهایی برای کودک جذاب نیست.
جنس کودکان و فهم آن ها متفاوت شده است.
۲/ در این فضاها مدام بازی و سرگرمی است و انگار نه انگار محرم است و فقط مشکی پوشیدن بچه ها مشهود است.
🔰پاسخ: خب اگر عملکرد مربی و یا بانیان بخش کودک اشتباه است، ربطی به خود هیات کودک ندارد.
در ضمن لفظ مهدکودک اشتباه است، خودش بار معنایی و عملکردی می آورد. خوب است بگوییم حسینیه کودک.
۳/ محتوای حسینی گفته نمی شود.
🔰پاسخ: باید با زبان قصه، کاربرگ، طراحی بازی های هدفمند و سینه زنی و عزاداری کودکانه فضا را از مهدکودک به حسینیه تبدیل کنیم.
۴/ بزرگترها به خاطر وجود مهدکودک‌ها حسینیه های کودک بیشتر به مجالس می آیند، این خودش یک دستاورد است.
🔰پاسخ: اگر این باشد که یک اشتباه بزرگ صورت گرفته و نقش تربیتی مجالس عزای امام حسین علیه السلام نادیده گرفته شده است.
چه بسا مادرانی که شیرشان، با اشک‌بر امام حسین علیه السلام در این مجالس آمیخته شد و با قرائت زیارت عاشورا به فرزند دلبندشان شیر دادند.
بنابراین نباید فراموش کنیم، حضور کودک در بخش بزرگسالان یک بایدِ فرهنگی است.
چرا؟ به دلایل زیر
🔴 حضور کودکان در مجلس بزرگسالان به نحوی که روضه سنگین و عزاداری سنگین و پر شور نباشد ( زمان حضور‌کودکان تنظیم‌شود و مثلا در انتهای مجلس یک سینه زنی ساده و آرام ویژه کودکان توسط مداحان چه بزرگسال و چه نوجوان انجام شود) بسیار لازم و ضروری است و باعث انتقال فرهنگ عزاداری به صورت رسمی می‌شود.
🔴انتقال رسوم، فرهنگ ها و عزاداری باید صورت بگیرد.
🔴 نورانیت و اثر‌وضعی و روحانی مجلس روضه امام حسین علیه السلام بر جان و وجود کودکان اثر‌میگذارد.
🔴 دیدن اشک و عزاداری والدین برای کودکان یک الگو است و می تواند در فرایند تقلیدپذیری به آن ها بیاموزاند، اشک و روضه بر امام حسین علیه را.
@Raesian_education