آیا همیشه با کودکم همدردی کنم❓ خیر؛ بسیاری از گفتگوهای ما با فرزندانمان شامل حرفهای معمولی می شود. اگر کودکی می خواست بگوید:«مامان من تصمیم گرفته ام امروز بعد از مدرسه به خانه ی دوستم بروم.»؛ ضرورتی ندارد که والد در پاسخ بگوید:«پس تو تصمیم گرفته ای دوستی را امروز بعدازظهر ملاقات کنی.» فقط کافیست یک پاسخ بدهید:«ممنون که من را در جریان گذاشتی.» زمان همدردی وقتی است که فرزندتان می خواهد بداند احساس او را درک می کنید. منعکس کردن احساسات مثبت خودش، مشکلات کمتری را پیش می آورد. مثلا وقتی فرزندمان با شور و شوق می گوید:«من در امتحان ریاضی از ۱۰۰ نمره ۹۷ گرفتم!» دادن پاسخی مثل:«نود و هفت! باید خیلی خوشحال باشی.» با همان اشتیاق به فرزندمان، کار سختی نیست. در واقع این احساسات منفی اوست که به مهارت ما نیاز دارد. اینجا جایی است که ما باید بر وسوسه نادیده گرفتن، انکار کردن، درس اخلاق دادن و ... غلبه کنیم. 📚برگرفته از کتاب به بچه ها گفتن ، از بچه ها شنیدن ↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr