واضح است که باید به طور جدی قانون برخورد با آزار جنسی اجرا شود و از آسیب‌دیدگان حمایت شود، اما آیا با این کار بساط آزار جنسی برچیده می‌شود؟ در غرب که مدعی است در مورد قوانین جلوگیری از آزار جنسی جدی عمل کرده، این جدیت چقدر مانع تجاوزات جنسی شده است؟ چه در کوچه و خیابان چه در ادارات و ارتش؟ طبق آمار اعلامی، در آمریکا هر ۹۸ ثانیه یک تجاوز جنسی اتفاق می‌افتد؛ حال آنکه از هر ۱۰۰۰ فرد متجاوز تنها ۶ نفر راهی زندان می‌شوند. اگر دنبال فرهنگ غربی حرکت کنیم، طبیعتا به همان نتایج خانمان براندازی می‌رسیم که آنها رسیده‌اند؛ وقتی مسیر غلط است، قطعا با قانون سختگیرانه هم مشکل حل نمی‌شود (صرفا ممکن است کم شود). فمینیست‌ها و زنان مدعی آزادی بی‌قید و شرط می گویند بدن من مال خودم است و هرجور بخواهم لباس می‌پوشم و رفتار می‌کنم اما مردها حق ندارند از من سوء استفاده کنند و بدون رضایت من به من دست بزنند. در واقع می‌خواهند جذاب باشند و دلبری کنند اما انتظار دارند مردان خودشان را کنترل کنند و جذب ایشان نشوند! یک پدیده خودمتناقض (پارادوکسیکال)! راه جلوگیری از این آسیب، نه گفتن به فرهنگ ولنگار و منحط غربی و عمل به همان دستوری است که خالق انسان داده: حجاب زنان و عدم اختلاط دلبرانه و غیر ضرورری. خداوند زنان را برای مردان بسیار جذاب آفریده؛ یک راز این جذابیت هم در این است که خانواده تشکیل شود و آرامش انسان و امتداد نسل او تضمین شود؛ خداوند با دستور به حجاب و عدم اختلاط، این جذابیت را برای شوهر منحصر کرده است، تا کیان خانواده محفوظ بماند و درواقع وفاداری مرد به زن را هم تضمین کند. البته از سوی دیگر هم به مردان دستوراتی مثل کنترل نگاه داده است، اما طبیعتاً همه مردان که عامل به این دستور نیستند، لذا دلبری همگانی با پوشش جذاب و اختلاط بی‌قید و شرط، یعنی به اشتراک گذاشتن جذابیت برای همه مردان، و طبیعتا طمع بسیاری از مردان و همین نتایجی که این بازیگران به آن معترضند. صفحات مجازی اکثر همین خانم‌های معترض را اگر نگاه کنیم، گویای مطلب است. لذا همزمان با پیگیری اجرای ، باید هم تصویب و اجرا شود. این قانون هم به نفع کل جامعه است و هم به نفع همین زنان بازیگر؛ هرچند متوجه نباشند. ✅ تحلیل سیاسی و جنگ نرم @tahlile_siasi @tahlile_siasi